-
41.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
42.《十分吟》 宋·邵雍
所谓十分人,须有十分真。
非为能写字,非谓能为文。
非谓眉目秀,非谓衣服新。
欲行人世上,直须先了身。 -
43.《寿茶使三十韵》 宋·程公许
湖海裒英气,星凤瑞圣朝。
黄钟回暖律,紫毳下层霄。
平武登巍选,高才局下僚。
一朝翻渤海,万里羾扶摇。 -
44.《寄题环翠楼》 宋·杨时
方壶七万神{聱耳换黾}连,琼台缥缈居灵仙。
鲸翻海运成桑田,异境谁使夸娥迁。
铦锋四面苍圭圆,巨灵巧以青瑶镌。
揉风洗雨净娟娟,修眉浮空秀争妍。 -
45.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
46.《蔷薇》 唐·储光羲
袅袅长数寻,青青不作林。
一茎独秀当庭心,数枝分作满庭阴。
春日迟迟欲将半,庭影离离正堪玩。 -
47.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。 -
48.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。 -
49.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
50.《玉楼春(东堂小酌赋秋月)》 宋·毛滂
庭下新生月,凭君把酒看。
不须直待素团团。
恰似那人眉样、秀弯环。
冷射鸳鸯瓦,清欺翡翠帘。
数枝烟竹小桥寒。
渐见风吹疏影、过阑干。 -
51.《好事近(生日词)》 宋·程大昌
日绎五千言,未说年龄可续。
且得襟期萧散,远氛嚣宠辱。
鬓须白尽秀眉生,来伴老眸绿。
人道雪霜林里,有翠松鲜竹。 -
52.《胜胜慢(柳词)》 宋·赵长卿
金垂烟重,雪扬风轻,东风惯得多娇。
秀色依依,偏应绿水朱楼。
腰肢先来太瘦,更眉尖、惹得闲愁。
牵情处,是张郎年少,一种风流。 -
53.《瑞鹤仙(寿上饶倅洪莘之,时摄郡事,且将赴漕事)》 宋·辛弃疾
黄金堆到斗。
怎得似、长年画堂劝酒。
蛾眉最明秀。
向水沈烟里,两行红袖。 -
54.《烛影摇红(寿声仲)》 宋·陈著
双杏堂深,山明水秀潆洄著。
稳铺心事做平生,不买颦眉错。
是则苍髯白发。
笑微微、朱颜自渥。 -
55.《烛影摇红(寿声仲)》 宋·陈著
双杏堂深,山明水秀潆洄著。
稳铺心事做平生,不买颦眉错。
是则苍髯白发。
笑微微、朱颜自渥。 -
56.《瑞鹤仙 细君寿日》 元·李俊明
萧然林下秀。
笑檐外、梅花似人清瘦。
东风在垂柳。
算几时吹散,眉间春皱。 -
57.《滕王阁》 宋·黄复之
飞阁岧峣倚天半,千里秋毫掌中看,城下江声铁马行,梁间日影金蛇竄。
词客寂寥光景闲,秀色不改惟西山。
朝来敛黛作眉语,问此风月何当还。
便须领略追绝唱,终古发扬无尽藏。
惜哉元婴不读书,笔端只作蛱蝶图。 -
58.《题敬荣堂》 宋·李柘
周君築室东南隅,训友仲季勤诗书。
求名于我我不语,为君邈取棠棣图。
棠棣诗成喻恩义,郑氏笺诗寓深意。
上华下萼两相扶,枝干光华能覆庇。 -
59.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
60.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。