-
21.《潘文度》 宋·叶适
秦声鸣呜何处村,楚些行欹愁断魂。
光风自汎灵划碧,朗月岂受顽云吞。
坐具平铺佛叉手,空劫以前人总有。
一文全舍绝乘除,得福便过昆仑渠。 -
22.《次韵中秋风雨中约客叶元老有诗》 宋·魏了翁
长雨顽云处处山,浃旬浑不露天悭。
鱼旟未光心如醉,鸿雁关情鬓欲斑。
月体晦明犹偶尔,酒肠舒惨亦浑閒。
只将愚虑酬佳赠,未必骚情不破颜。 -
23.《朝字韵诗诸丈倡酬未已再次韵》 宋·魏了翁
风挟重阴牛戴牛,电雷雹雪来终朝。
诗人隐忧寓酬倡,清辉错落欺琨瑶。
似惊一日四变异,须省二气同根苗。
非阴能胜阳不竞,非物能眚人先妖。 -
24.《沁园春·夜雨三更》 宋·吴潜
夜雨三更,有人敧枕,晓檐报晴。
算顽云痴雾,不难扫荡,青天白日,元自分明。
权植油幢,聊张皂纛,坐听前驺鼓角鸣。
君休诧,岂宣申南翰,成旦东征。 -
25.《苦雨吟十首呈同官诸丈》 宋·吴潜
正直三神列,慈悲一佛尊。
须知真实念,是谓吉祥门。
巨浸旋归壑,顽云渐散屯。
更凭驱日驭,挥霍照乾坤。 -
26.《雨中看花》 宋·胡仲弓
顽云痴雨霸春寒,李白桃红总失欢。
试问东君因底事,却来花上作艰难。 -
27.《溽暑》 宋·孔武仲
顽云积穹苍,天宇书沈黄。
日车亦徘徊,风力软不扬。
亭午犹蒸溽,汗泻如沃浆。
裋褐无所投,返坐闭深房。 -
28.《晴和再用丁韵》 宋·陈淳
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。 -
29.《人日立春极寒》 宋·陈杰
彩鞭点雨斧如雷,头上顽云打不开。
冬序方随人日尽,春愁却载土牛来。
几多漕运留冰解,何限耕桑要暖回。
惟有上林花自早,天公羯鼓更频催。 -
30.《书楼夏晚》 宋·李覯
地僻无他管,楼危有剩凉。
远流通越派,残日共秦光。
鸟道顽云黑,人家病叶黄。
高情梦箕颍,头景画潇湘。
山药香多桂,渔歌浊少商。
太平知可喜,何者是簪裳。 -
31.《春夜雪再用韵十首》 宋·杨公远
东风怒撼树梢鸣,冻住顽云黯不明。
兀坐炉边閒侧耳,春虫撩乱扑窗声。 -
32.《雪梅》 宋·杨公远
冻合顽云四幕垂,须臾六出揽空飞。
梅花自禀清臞相,底事添渠十倍肥。 -
33.《对雪》 宋·于石
顽云怙势吞烛龙,一夜老尽江上峰。
骖鸾驾鹤下瑶阙,羽衣森列飞行空。
玉虯夭矫振鳞甲,猎猎怒战谁争锋。
银河剪刻纷弄巧,姑射缥缈来无踪。 -
34.《丁亥冬大雪》 宋·于石
顽云拨不开,阴风挟严威。
大雪止复作,细民已嘘嘻。
人言丰年瑞,可乐有反悲。
频年岂无雪,雪少寒不知。 -
35.《毁冯云山书馆中偶像》 清·洪秀全
神天之外更无神,何故愚顽假作真!
只为本心浑天却,焉能超出在凡尘。 -
36.《九锁山十咏·云根石》 宋·邓牧
浮云无定姿,灭没须臾閒。
一朝化顽石,千古遗空山。
天地亦幻物,谁能诘其端。 -
37.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。 -
38.《参云亭纳凉小集二首》 宋·苏籀
踽踽迂疏彼一鳏,息交绝学殆顽颜。
时侪傥获多谋助,少作曾希长者删。
喂犬孱尪玩逋窃,辕驹牵跼旷尤瘝。
那无上术蠲人瘼,画戟临江城负山。 -
39.《云安监劝学诗》 宋·王日翚
云安古汤谿,□□□□滨。
无室不盐烟,无民不樵薪。
士子独希少,锥刀事艰辛。
我因沿檄来,暇日聊咨询。 -
40.《卜算子 万里籋浮云》 宋·辛弃疾
万里籋浮云,一喷空凡马。
叹息曹瞒老骥诗,伏枥如公者。
山鸟哢窥檐,野鼠饥翻瓦。
老我痴顽合住山,此地菟裘也。