-
81.《公子行》 唐·刘希夷
天津桥下阳春水,天津桥上繁华子。
马声回合青云外,人影动摇绿波里。
绿波荡漾玉为砂,青云离披锦作霞。
可怜杨柳伤心树,可怜桃李断肠花。 -
82.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
83.《酬杨给事兼见赠台中》 唐·沈佺期
子云推辨博,公理擅词雄。
始自尚书省,旋闻给事中。
言从温室秘,籍向琐闱通。
顾我叨郎署,惭无草奏功。 -
84.《送考功武员外学士使嵩山置舍利塔歌》 唐·徐坚
伊川别骑,灞岸分筵。
对三春之花月,览千里之风烟。
望青山兮分地,见白云兮在天。
寄愁心于樽酒,怆离绪于清弦。
共握手而相顾,各衔凄而黯然。 -
85.《襄阳行》 唐·张潮
玉盘转明珠,君心无定准。
昨见襄阳客,剩说襄阳好无尽。
襄汉水,岘山垂,汉水东流风北吹。
只言一世长娇宠, -
86.《鄂渚招王昌龄张偾》 唐·常建
刈芦旷野中,沙土飞黄云。
天晦无精光,茫茫悲远君。
楚山隔湘水,湖畔落日曛。
春雁又北飞,音书固难闻。 -
87.《奉和赵给事使君,留赠李婺州舍人兼谢舍人别驾之什》 唐·刘长卿
便道访情亲,东方千骑尘。
禁深分直夜,地远独行春。
绛阙辞明主,沧洲识近臣。
云山随候吏,鸡犬逐归人。
庭顾婆娑老,邦传蔽芾新。
玄晖翻佐理,闻到郡斋频。 -
88.《出丰县界寄韩明府》 唐·刘长卿
回首古原上,未能辞旧乡。
西风收暮雨,隐隐分芒砀。
贤友此为邑,令名满徐方。
音容想在眼,暂若升琴堂。
疲马顾春草,行人看夕阳。
自非传尺素,谁为论中肠。 -
89.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
90.《家园卧疾,毕太祝曜见寻》 唐·孟浩然
伏枕旧游旷,笙簧劳梦思。
平生重交结,迨此令人疑。
冰室无暖气,炎云空赫曦。
隙驹不暂驻,日听凉蝉悲。 -
91.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
92.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
93.《白头吟》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒,独坐长门愁日暮。 -
94.《赠溧阳宋少府陟》 唐·李白
李斯未相秦,且逐东门兔。
宋玉事襄王,能为高唐赋。
常闻绿水曲,忽此相逢遇。
扫洒青天开,豁然披云雾。 -
95.《感时留别从兄徐王延年、从弟延陵》 唐·李白
天籁何参差,噫然大块吹。
玄元包橐籥,紫气何逶迤。
七叶运皇化,千龄光本支。
仙风生指树,大雅歌螽斯。 -
96.《送张秀才从军》 唐·李白
六驳食猛虎,耻从驽马群。
一朝长鸣去,矫若龙行云。
壮士怀远略,志存解世纷。
周粟犹不顾,齐珪安肯分。
抱剑辞高堂,将投崔冠军。
长策扫河洛,宁亲归汝坟。
当令千古后,麟阁著奇勋。 -
97.《题元丹丘颍阳山居》 唐·李白
仙游渡颍水,访隐同元君。
忽遗苍生望,独与洪崖群。
卜地初晦迹,兴言且成文。
却顾北山断,前瞻南岭分。 -
98.《闲居赠友》 唐·韦应物
补吏多下迁,罢归聊自度。
园庐既芜没,烟景空澹泊。
闲居养痾瘵,守素甘葵藿。
颜鬓日衰耗,冠带亦寥落。 -
99.《寄别李儋》 唐·韦应物
首戴惠文冠,心有决胜筹。
翩翩四五骑,结束向并州。
名在相公幕,丘山恩未酬。
妻子不及顾,亲友安得留。 -
100.《晚出府舍与独孤兵曹、令狐士曹南寻朱雀街归里第》 唐·韦应物
分曹幸同简,联骑方惬素。
还从广陌归,不觉青山暮。
翻翻鸟未没,杳杳钟犹度。
寻草远无人,望山多枉路。
聊参世士迹,尝得静者顾。
出入虽见牵,忘身缘所晤。