-
1.《幽居多暇风雨兼旬山色菁葱禽声在树顾而乐之》 宋·赵蕃
林雪乾留冻,巘云行带昏。
幽人贪熟睡,檐鹊故我多。
宿润微侵屦,晨光渐满轩。
倦能行竹迳,闲且灌兰盆。 -
2.《刘博士江丞朱从事同顾不值作诗云尔》 南北朝·何逊
故人笃久要。
新知从暮室。
崎岖枉道过。
邂逅幽人出。 -
3.《汉宫春(琼台元夕次太守韵)》 宋·李光
危阁临流,渺沧波万顷,涌出冰轮。
星河淡淡,天衢迥绝纤尘。
琼楼玉馆,遍人间、水月精神。
□□□,清江瘴海,乘流处处分身。 -
4.《同吴仲退周南翁登法云寺志上人流玉阁》 宋·黎廷瑞
偶与幽人期,颇惬沧洲趣。
岚影倒虚碧,天光澹晴素。
烟横双鹭起,水落孤帆度。
凭阑足清眺,隐几得玄悟。
顾兹半日閒,媿彼经年住。
更迟雪中来,临风看琪树。 -
5.《山中听子规(一作顾况诗)》 唐·朱放
幽人自爱山中宿,又近葛洪丹井西。
窗中有个长松树,半夜子规来上啼。 -
6.《早秋》 宋·陆游
落魄巴江号放翁,斯名岁晚亦成空。
酒醒遥夜孤舟雨,睡美清秋一榻风。
骇浪千重无死地,神丹九转有新功。
云端不遇飞仙过,谁顾幽人寂寞中。 -
7.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
8.《下终南山过斛斯山人宿置酒》 唐·李白
暮从碧山下,山月随人归。
却顾所来径,苍苍横翠微。
相携及田家,童稚开荆扉。
绿竹入幽径,青萝拂行衣。
欢言得所憩,美酒聊共挥。
长歌吟松风,曲尽河星稀。
我醉君复乐,陶然共忘机。 -
9.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
10.《登永嘉绿嶂山》 南北朝·谢灵运
裹粮杖轻策,怀迟上幽室。
行源径转远,距陆情未毕。
澹潋结寒姿,团栾润霜质。
涧委水屡迷,林迥岩逾密。 -
11.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
12.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
13.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
14.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
15.《题半塘寺润公房顾叔明所画松壁》 明·孙宁
顾君叔明善写松,妙趣直与韦偃同。
片缣幅纸不易得,人争一睹清双瞳。
玉岩上人即粲可,早跻十地成全功。
禅房素壁耀霜雪,绘画未许来庸工。 -
16.《顾弥邵以其尊内翰所有欧阳公集遗侄季澈赋诗》 宋·晁说之
昭陵人物一朝盛,晚有醉翁为拟伦。
譬如群凤粲羽翰,来下千里仪九成。
凤归乐绝天寥寥,人间坠简空垂精。
可但光华开日月,要识忠愤耸幽神。 -
17.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
18.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
19.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
20.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。