-
101.《啼鸟》 宋·欧阳修
穷山候至阳气生,百物如与时节争。
官居荒凉草树密,撩乱红紫开繁英。
花深叶暗耀朝日,日暖众鸟皆嘤鸣。
鸟言我岂解尔意,绵蛮但爱声可听。 -
102.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
103.《留侯庙下作》 宋·贺铸
文成念韩痛,破产伺强奏。
千金募健士,椎断属车尘。
东去变名姓,浮游淮泗滨。
忍耻奉遗履,得书何老人。 -
104.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。 -
105.《光武台》 元·元好问
东南地上游,荆楚兵四冲。
游子十月来,登高送长鸿。
当年赤帝孙,提剑起蒿蓬。
一顾滍水断,再顾新都空。 -
106.《依韵酬永叔再示》 宋·梅尧臣
前岁守廪京城西,有如勾践巢会稽。
引杯尝胆未雪耻,怒蛙起揖当涔蹄。
海天白日蔽光影,霹雳一过收云霓。
九皋澄明鹤翅湿,欲暮刷羽声嘶嘶。 -
107.《五月十日雨中饮》 宋·梅尧臣
梅天下梅雨,绥绥如乱丝。
梅生独抱愁,四顾无与期。
妻孥解我意,草草陈酒卮。
槛外百竿竹,新笋高过之。 -
108.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
109.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
110.《和子平吊猿》 宋·文同
去年汶山花平僧,求得匡猿远相寄。
来时野性已驯熟,趫捷轻便殊可憙。
呼来遣去会人语,一成已绝归山意。
置之眼前看不足,解去絛索令自恣。 -
111.《中春望后一日登铃珑》 宋·洪咨夔
出郭暄欲暑,涉林清自秋。
步随目力高,身与山气浮。
飞来辛夷花,拾得莲叶舟。
一声提壶庐。 -
112.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
113.《次韵子瞻和渊明拟古九首》 宋·苏辙
海康杂蛮蜒,礼俗久未完。
我居近闾阎,愿先化衣冠。
衣冠一有耻,其下胡为颜。
东邻有一士,读书寄贤关。 -
114.《不饮酒》 宋·曾巩
不饮酒,不善谐,少年醒眼看花开。
况从多病久衰耗,自顾白发垂毡毸。
纵遇花时少情思,经春不曾衔酒杯。
布谷但忧天雨少,提壶谩闻山鸟催。
且坐蒲团纸窗暖,两衙退后睡敦敦。 -
115.《和安汝功采紫竹杖篇》 宋·刘子翚
赤藤表珍奇,桃竹寄吟玩。
高情在丘壑,微物怀深睠。
徽工匝远林,弥山选一干。
云根傍岸蹙,椹色涵霜变。 -
116.《与陈时敏别》 明·杨基
近别会有期,远别易惨凄。
一人失意行,众宾颜色低。
相顾各无语,握手立大堤。
白沙飞轻烟,赤草漫路蹊。 -
117.《奉寄汝守仲仪舅》 宋·韩维
尝提十万师,为国扞羌寇。
严兵坐大府,诸将无与右。
旌纛俨成列,钟鼓振前后。
曰赏固自我,有诛孰敢救。 -
118.《览梅圣俞诗编》 宋·韩维
夙昔诵佳句,跂予慕高风。
何意忧艰馀,邂逅此相逢。
群初应府辟,捧檄来自东。
引车穷檐下,眷然顾微躬。 -
119.《送盛君方》 宋·强至
秋风木叶飞边彻,日暮铜台别杯釂。
燕姬一曲声未终,交臂方携忽南棹。
相公镇魏从辟书,玉帐三年奉谈笑。
密谋直道裨主人,饱食庸儿或阴诮。 -
120.《闻盱眙北使信感事再次韵》 宋·陈造
猰犬妖狐合故栖,丞关底限一丸泥。
幄中已办吞青海,甲外宁惟馘白题。
犁老上庭烦指顾,笞中行背问颠迷。
提封旧物渠须计,一候鞮汗更向西。