-
21.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
22.《石州引·薄雨初寒》 宋·贺铸
薄雨初寒,斜照弄晴,春意空阔。
长亭柳色才黄,远客一枝先折。
烟横水际,映带几点归鸦,东风销尽龙沙雪。
还记出关来,恰而今时节。 -
23.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
24.《浪淘沙慢·晓阴重》 宋·周邦彦
晓阴重,霜凋岸草,雾隐城堞。
南陌脂车待发,东门帐饮乍阕。
正拂面、垂杨堪揽结。
掩红泪、玉手亲折。 -
25.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
26.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
27.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
28.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
29.《中秋月寄子由三首》 宋·苏轼
殷勤去年月,潋滟古城东。
憔悴去年人,卧病破窗中。
徘徊巧相觅,窈窕穿房栊。
月岂知我病,但见歌楼空。 -
30.《封燕然山铭》 两汉·班固
惟永元元年秋七月,有汉元舅曰车骑将军窦宪,寅亮圣明,登翼王室,纳于大麓,维清缉熙。
乃与执金吾耿秉,述职巡御。
理兵于朔方。
鹰扬之校,螭虎之士,爰该六师,暨南单于、东胡乌桓、西戎氐羌,侯王君长之群,骁骑三万。 -
31.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
32.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
33.《和吴冲卿三哀诗》 宋·司马光
天生千万人,中有一俊杰。
奈何丧三贤,前后缠期月。
邻几任天资,浮饰耻澡刷。
朝市等山林,衣冠同布褐。 -
34.《周知和李粹伯一再和钵字韵诗益工勉继元韵》 宋·曾协
道人锺情独此花,封植绝类富贵家。
毋令攀折强封蜡,精神顿减非生物。
五陵少年那得知,气使造化须新诗。
春工未遍裁云叶,但赋贡金品皆绝。 -
35.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
36.《洞仙歌(填卢仝诗)》 宋·晁补之
当时我醉,美人颜色,如花堪悦。
今日美人去,恨天涯离别。
青楼朱箔,婵娟蟾桂,三五初圆,伤二八、还又缺。
空伫立,一望一见心绝。 -
37.《孟冬篇》 魏晋·曹植
孟冬十月。
阴气厉清。
武官诫田。
讲旅统兵。 -
38.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。 -
39.《周巨寺》 宋·李复
长杨夹通津,修竹带北冈。
寻行不知远,时闻芝术香。
渡溪陟翠巘,松柏高苍苍。
木杪见栌檐,塔庙居上方。 -
40.《听查八十弹琵琶》 明·王稚登
查翁琵琶天下闻,奇妙不数康昆仑。
六月虚堂发清响,泉鸣木落浮云昏。
人言琵琶出胡族,君今弹之戛哀玉。
边雨夜裂交河冰,朔风秋折穹庐竹。