-
21.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
22.《行路难》 唐·贯休
君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。
浅近轻浮莫与交,地卑只解生荆棘。
谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。 -
23.《上杜使君》 唐·贯休
为鱼须处海,为木须在岳。
一登君子堂,顿觉心寥廓。
右听青女镜,左听宣尼铎。
政术似蒲卢,诗情出冲漠。 -
24.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
25.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
26.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
27.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
28.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
29.《浪淘沙慢·梦觉透窗风一线》 宋·柳永
梦觉透窗风一线,寒灯吹息。
那堪酒醒,又闻空阶,夜雨频滴。
嗟因循、久作天涯客。
负佳人、几许盟言,便忍把、从前欢会,陡顿翻成忧戚。 -
30.《上林春》 宋·晁端礼
霖雨成功,堂称继美,旧说安阳家世。
峻岳降神,长庚应梦,佳辰况当秋霁。
玉函金篆,帝锡与、寿眉齯齿。
向清时、便告老,尽取貂蝉轻弃。 -
31.《击梧桐》 宋·李甲
杳杳春江阔。
收细雨、风蹙波声无歇。
雁去汀洲暖,岸芜静,翠染遥山一抹。
群鸥聚散,征航来去,隔水相望楚越。 -
32.《洞仙歌(填卢仝诗)》 宋·晁补之
当时我醉,美人颜色,如花堪悦。
今日美人去,恨天涯离别。
青楼朱箔,婵娟蟾桂,三五初圆,伤二八、还又缺。
空伫立,一望一见心绝。 -
33.《念奴娇》 宋·刘一止
小舟漂兀,犯溪烟深入,无穷寒碧。
路绕莲塘浑乱眼,千顷朱朱白白。
闻说高情,寻盟鸥鹭,爱此风标客。
掀髯一笑,顿忘身世形迹。 -
34.《念奴娇(次韵李公显木樨)》 宋·张纲
多情宋玉,值西风摇落,悲秋时节。
赖有幽芳深解意,的皪枝头争发。
欲语含羞,敛容微笑,心事如何说。
暗香时度,卷帘留伴霜月。 -
35.《杏花天慢(杏花)》 宋·曹勋
桃蕊初谢,双燕来后,枝上嫩苞时节。
绛萼滋浩露,照晓景、裁翦冰绡禁格。
烟传靓质。
似淡拂、妆成香颊。 -
36.《宴清都》 宋·袁去华
暮雨消烦暑。
房栊□、顿觉秋意如许。
天高云杳,山横绀碧,桂华初吐。
空庭静掩桐阴,更苒苒、流萤暗度。 -
37.《绣停针》 宋·陆游
叹半纪,跨万里秦吴,顿觉衰谢。
回首鹓行,英俊并游,咫尺玉堂金马。
气凌嵩华。
负壮略、纵横王霸。 -
38.《柳梢青(茶)》 宋·李处全
九天圆月。
香尘碎玉,素涛翻雪。
石乳香甘,松风汤嫩,一时三绝。
清宵好尽欢娱,奈明日、扶头怎说。
整顿秃山,殷勤春露,余甘齿颊。 -
39.《柳梢青(茶)》 宋·李处全
九天圆月。
香尘碎玉,素涛翻雪。
石乳香甘,松风汤嫩,一时三绝。
清宵好尽欢娱,奈明日、扶头怎说。
整顿秃山,殷勤春露,余甘齿颊。 -
40.《贺新郎(题传岩叟悠然阁)》 宋·辛弃疾
路入门前柳。
到君家、悠然细说,渊明重九。
岁晚凄其无诸葛,惟有黄花入手。
更风雨、东篱依旧。