-
141.《代孔明哭先主》 唐·李山甫
忆昔南阳顾草庐,便乘雷电捧乘舆。
酌量诸夏须平取,期刻群雄待遍锄。
南面未能成帝业,西陵那忍送宫车。
九疑山下频惆怅,曾许微臣水共鱼。 -
142.《病中答刘书记见赠》 唐·李山甫
病来双树下,云脚上禅袍。
频有琼瑶赠,空瞻雪月高。
已知捐俗态,时许话风骚。
衰疾未能起,相思徒自劳。 -
143.《和彭进士秋日游靖居山寺》 唐·李咸用
秋山入望已无尘,况得闲游谢事频。
问著尽能言祖祖,见时应不是真真。
添瓶野水遮还急,伴塔幽花落又新。
自笑未曾同逸步,终非宗炳社中人。 -
144.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
145.《空城雀》 唐·罗隐
雀入官仓中,所食能损几。
所恨往复频,官仓乃害尔。
鱼网不在天,鸟网不张水。
饮啄要自然,何必空城里。 -
146.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
147.《艺堂》 唐·郑损
堂开冻石千年翠,艺讲秋胶百步威。
揖让未能忘典礼,英雄孰不惯戎衣。
风波险似金机骇,日月忙如雪羽飞。
莫怪尊前频浩叹,男儿志愿与时违。 -
148.《蟹》 唐·唐彦谦
湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。
扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。
纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。 -
149.《蟹》 唐·唐彦谦
湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。
扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。
纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。 -
150.《秋霁夜吟寄友人》 唐·唐彦谦
槐柳萧疏溽暑收,金商频伏火西流。
尘衣岁晚缘身贱,雨簟更深满背秋。
前事悲凉何足道,远书慵懒未能修。
惟思待月高梧下,更就东床访惠休。 -
151.《欲明》 唐·韩偓
欲明篱被风吹倒,过午门因客到开。
忍苦可能遭鬼笑,息机应免致鸥猜。
岳僧互乞新诗去,酒保频征旧债来。
唯有狂吟与沈饮,时时犹自触灵台。 -
152.《阌乡寓居十首·山禽》 唐·吴融
碧嶂为家烟外栖,衔红啄翠入芳蹊。
可能知我心无定,频袅花枝拂面啼。 -
153.《投翰长赵侍郎》 唐·黄滔
禹门西面逐飘蓬,忽喜仙都得入踪。
贾氏许频趋季虎,荀家因敢谒头龙。
手扶日月重轮起,数是乾坤正气钟。 -
154.《赠杨著》 唐·徐夤
藻丽荧煌冠士林,白华荣养有曾参。
十年去里荆门改,八岁能诗相座吟。
李广不侯身渐老,子山操赋恨何深。
钓鱼台上频相访,共说长安泪满襟。 -
155.《病中春日即事寄主人尚书二首》 唐·徐夤
身比秋荷觉渐枯,致君经国堕前图。
层冰照日犹能暖,病骨逢春却未苏。
镜里白须撏又长,枝头黄鸟静还呼。 -
156.《悲李拾遗二首》 唐·崔道融
故友从来匪石心,谏多难得主恩深。
行朝半夜烟尘起,晓殿吁嗟一镜沈。
天涯时有北来尘,因话它人及故人。
也是先皇能罪己,殿前频得触龙鳞。 -
157.《题咸阳楼》 唐·李洞
晚亚古城门,凭高黯客魂。
塞侵秦旧国,河浸汉荒村。
客路飏书烬,人家带水痕。
猎频虚冢穴,耕苦露松根。 -
158.《春秋战国门·再吟》 唐·周昙
门下三千各自矜,频弹剑客独无能。
田文不厌无能客,三窟全身果有凭。 -
159.《献乔侍郎》 唐·李中
位望谁能并,当年志已伸。
人间传凤藻,天上演龙纶。
贾马才无敌,褒雄誉益臻。
除奸深系念,致主迥忘身。 -
160.《正初和鄂州边郎中见寄》 唐·徐铉
潦倒含香客,凄凉赋鵩人。
未能全卷舌,终拟学垂纶。
故友暌离久,音书问讯频。
相思俱老大,又见一年新。