-
41.《闻应德茂先离棠溪》 唐·唐彦谦
落日芦花雨,行人谷树村。
青山时问路,红叶自知门。
苜蓿穷诗味,芭蕉醉墨痕。
端知弃城市,经席许频温。 -
42.《冬除夜书情》 唐·卢延让
兀兀坐无味,思量谁与邻。
数星深夜火,一个远乡人。
雁翥天微雪,风号树欲春。
愁章自难过,不觉苦吟频。 -
43.《丹凤吟》 宋·杨泽民
荏苒秋光虚度,玩月池台,登高楼阁。
风传霜信,遍送晓寒侵幕。
凄凉细雨,洒窗飘户,漏永更长,枕单衾薄。
梦里惊鸿唤起,坐对寒缸,犹听晨漏残角。 -
44.《翠羽辞》 宋·梅尧臣
秦女乘鸾遗翠羽,落在人间与风舞。
风休不归谁作主,此郎拾取装金缕。
郎家主妇爱且怜,系向裙腰同出处。
朝来邻里偶经过,方朔邹枚争欲睹。 -
45.《题林君复二帖用坡韵》 明·陈颀
我昔孤山访遗躅,春暖西湖泛晴渌。
山头草树不荒凉,知是先生此埋玉。
念初茅庐结构完,长吏频顾惊流俗。
就中薛李最忘形,湖上夜归曾秉烛。 -
46.《散步湖上至野人家》 宋·陆游
湖上霜高水落时,一藤信步出寻诗。
妄夸强健真堪笑,唤作清闲亦自欺。
西埭又随牛迹去,东村常望鹳巢知。
渔翁留客频辞谢,鸡瘦难烹酒味漓。 -
47.《简邻里》 宋·陆游
今年意味报君知,属疾虽频未苦衰。
独坐空斋如自讼,小镌残俸类分司。
闲撑野艇渔蓑湿,乱插山花醉帽欹。
有兴行歌便终日,逢人那识我为谁。 -
48.《依韵答提刑张太博尝新醖》 宋·范仲淹
南阳本佳处,偶得作守臣。
地与汝填近,古来风化纯。
当官一无术,易易复循循。
长使下情达,穷民奚不伸。 -
49.《依韵和酬韩仲文昆季联句见谢》 宋·梅尧臣
冬日晴且暖,林塘思净居。
往兴都未尽,遂经韩氏庐。
韩氏兄弟贤,各各趋义涂。
吾侪与之游,何异田苏俱。 -
50.《次韵和再拜》 宋·梅尧臣
建溪茗株成大树,颇殊楚越所种茶。
先春喊山掐白萼,亦异鸟觜蜀客夸。
烹新斗硬要咬盏,不同饮酒争画蛇。
从揉至碾用尽力,只取胜负相笑呀。 -
51.《樱桃》 宋·王禹偁
凤实落嶙峋,蟠根出俗尘。
子多将尽夏,花晚不争春。
上苑空枝後,荒岩满树新。
鸟含红映嘴,猿饱渍流唇。 -
52.《谢人寄蒙顶新茶》 宋·文同
蜀土茶称盛,蒙山味独珍。
灵根托高顶,胜地发先春。
几树初惊暖,群篮竞摘新。
苍条寻暗粒,紫萼落轻鳞。 -
53.《次韵王适东轩即事三首》 宋·苏辙
新竹依墙未出寻,墙东桃李却成林。
池塘草长初饶梦,村落莺啼瞧心。
江满船头朝欲转,泥融屐齿莫尤深。
闭门怜子成书癖,试买村醪相伴斟。 -
54.《原仲致中寄梅雪二诗再次前韵》 宋·刘子翚
饮了意行忘远近,翛翛老眼入疏梅。
愁边赏味平生剧,乱后横斜几度开。
胜韵撩诗频呫嗫,冷香薰梦破咍台。
莫将花客轻题品,自有渠侬十倍才。 -
55.《次仲弥性所知陈丈大卿韵》 宋·张元干
伏波晚岁思少游,万事过眼如云浮。
我生不乐城市隘,受性但惬林泉幽。
稍同臭味自投合,肯与流俗相对酬。
旅怀久已乏佳超,白日政觉多闲愁。 -
56.《上翰林眉山先生苏公》 宋·李廌
佑圣生贤佐,天心在抚民。
昌期应治运,谷旦降元臣。
四序功成晚,三台耀拱辰。
严凝气刚劲,謇谔性忠纯。 -
57.《次韵李伯纪丞相游贤沙凤池之作二首》 宋·李弥逊
骑鲸破晓上崔嵬,人识仙翁第一回。
杖屦不应尘外去,旌麾早自日边来。
墨头半为忧时改,青眼唯逢胜地开。
怪底尺书频寄雁,向来交味经陈雷。 -
58.《再谢见寄》 宋·胡寅
非关粮尽不能兴,自叹车中蹭蹬鳞。
诗客颇能怜逐客,饔人知复受鲛人。
为怜飞箸千条玉,不忘牵潭百尺纶。
腹似鼓鼙无塌处,诗如姜蒜有余辛。
阌乡少府新权尔,争比周郎美味频。 -
59.《谢湖山居士示和陶诗》 宋·楼钥
渊明千载人,同节仰孤峭。
岂惟辞督邮,莲社不得召。
书不求甚解,眼高得玄要。
诗亦本无意,但写胸中妙。 -
60.《满庭芳·问修行》 元·王哲
问修行,家住坐,金木水相当。
中起火,五事并施张。
许神仙全气爽,都是、绝尽嵩荒。
原正,传妙用,雨液味堪尝。