-
81.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
82.《再和》 宋·郑刚中
我赋蜡梅什,吁嗟何独梅。
天衢谁谓高,富贵容奸回。
世路可怜窄,岩穴定奇瑰。
刘蒉策如虹,李郃方为魁。 -
83.《送丹霞》 宋·邓肃
山压浓阴势欲颓,阿香推车振不开。
君来论诗风四起,挽出羲和照九垓。
别君八年惊电扫,霜髭已伯童颜好。
逝者姑从造物流,吾人一笑初不老。
明朝飞锡过平津,浩歌归耕陇上云。
岩窦不应藏一滴,要须化作无边春。 -
84.《题虎丘》 宋·冯时行
海甸平无际,突阜如踞虎。
杉松閟岩壑,殿阁焕藻黼。
老眼凌云烟,吴会略可俯。
昔游恍如昨,岁月不胜数。 -
85.《和陶丙辰岁八月中于下潠田舍获》 宋·吴芾
渊明事南亩,躬自获岩隈。
虽复竭吾力,却得舒我怀。
所收既不薄,卒岁事可谐。
隣家相慰劳,竞持酒与鸡。 -
86.《薛端明挽章三首》 宋·曹彦约
客本何为者,逢公幕府开。
兵间虽有志,度外本非才。
流不音何在,高风首屡回。
只今岩石望,宁忍泰山颓。 -
87.《元日立春》 宋·方岳
糟床夜压真珠红,摩挲醉面迎春风。
春来春去无终极,能费几筹蔓菁菘。
既无长绳可以系白日,又无大药可以玄双蓬。
何怪乎玉雪可怜之孺子。 -
88.《题石井》 宋·张嵲
精蓝负东岑,奇石护山麓。
嵁岩如车轮,一镜方黛蓄。
沉沉不动容,澹{左氵右颓}立山木。
日射翠气浮,游鳞翻寸玉。 -
89.《何楷读书堂》 明·张羽
整棹泛澄湖,春物畅我怀。
前登何山岭,短策穷萦回。
晋代有高人,结屋临涧隈。
至今读书地,石磴不生苔。 -
90.《醉樵歌》 明·张羽
华盖山高亘南楚,剩产奇材少榛莽。
山人嗜酒而业樵,背负清樽手持斧。
丁丁伐木云之深,束薪欲担力不任。
且倾醽醁藉盘石,痛饮莫知西日沉。 -
91.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
92.《虾蟆碚水》 宋·李复
泉出虾蟆碚,名高陆羽经。
细分寒乳白,散落晓岩青。
归客停松檝,临江贮藓瓶。
神仙云母液,烹饮养颓龄。 -
93.《偈颂十九首》 宋·释绍昙
千丈岩头太险生,无端更掘陷人坑。
深深叠石防颓岸,要汝临崖撒手行。 -
94.《屏迹》 宋·释文珦
江湖厌风波,岩壑事幽屏。
柴门绝往还,自阅朝昏景。
日出烟雾消,鸟散松竹静。
须臾日西颓,余晖在高岭。
短生亦如寄,举世孰能省。
愿学远公俦,终然谢尘境。 -
95.《惠首座写师像求赞》 宋·释正觉
衰飒仪容,僶俛颓慵。
玲珑岩寺,夭矫云松。
艳冷晚秋菊,韵清霜晓钟。
刹刹尘尘三昧事,知音何处不相逢。 -
96.《送德隆山主》 宋·释重顯
霜叶凋残,岩风凛寒。
彼之禅老,忽下崇峦。
衲有云兮曾卷未卷,琴无弦兮解弹不弹。
迢迢既行,宜听斯语。
明暗路岐,生死洲渚。
而今而后知不知,颓纲委地凭谁举。 -
97.《和颂》 宋·释重顯
珍珑岩古寺,冠乎明越境。
海眼通洌泉,天心耸危岭。
尝游兴未阑,遐想神忽凝。
彼士真觉雄,相邻不孤迥。 -
98.《涧壁阻风登小山四望书怀》 宋·孙应时
崇阿岩长江,荒蹊得徐步。
徘徊一舒眺,邂逅豁心素。
天壤故宠廓,川涂渺回互。
苍烟极东溟,落日临北固。