-
21.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
22.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
23.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
24.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
25.《水调歌头(和李似之横山对月)》 宋·李纲
秋杪暑方退,清若玉壶冰。
高楼对月,天上宫殿不曾扃。
散下凄然风露,影照江山如昼,浑觉俗缘轻。
弋者欲何慕,鸿羽正冥冥。 -
26.《满庭芳(九日用渊明二诗作)》 宋·赵鼎
靡靡流光,凄凄风露,小园草木初凋。
杳然尘影,爽气界天高。
爱此佳名重九,随宜对、秋菊持醪。
登临处,哀蝉断响,燕雁度云霄。 -
27.《汉宫春(雪)》 宋·王之道
欢动江城,快风声震地,云势颓山。
半年不雨,玉E648来溉冬乾。
飘飘弱絮,杂檐花、飞上宾筵。
疏林表,数行征雁,翱翔欲下清湾。 -
28.《暗香》 宋·吴潜
及歌酒其下,今荒矣。
园乃欧公记、君谟书,古今称二绝。
犹忆其词云:高甍巨桷,水光日影,动摇而下上,其宽间深靓,可以答远响而生清风,此前日之颓垣断堑而荒墟也。
嘉时令节,州人士女,啸歌而管弦,此前日之晦冥风雨、_鼯鸟兽之嗥音也。 -
29.《水调歌头(戊午初度自寿)》 宋·李曾伯
问讯中秋月,瞥见一眉弯。
婆娑桂影、今年又向桂林看。
蓬矢桑弧初度,罗带玉簪旧识,俯仰十年间。
记得老坡语,颓景薄西山。 -
30.《最高楼(和咏雪)》 宋·刘辰翁
非是雪,只是玉楼成。
屑不尽云英。
东边老树颓然折,西头稚柳爆然声。
试平安,松丈丈,竹兄兄。 -
31.《丑奴儿慢·春日》 清·黄景仁
日日登楼,一日换一番春色,者似卷如流春日,谁道迟迟?
一片野风吹草,草背白烟飞。
颓墙左侧,小桃放了,没个人知。
徘徊花下,分明记得,三五年时。 -
32.《九日闲居·并序》 魏晋·陶渊明
余闲居,爱重九之名。
秋菊盈园,而持醪靡由,空服九华,寄怀于言。
世短意常多,斯人乐久生。
日月依辰至,举俗爱其名。 -
33.《送参寥师》 宋·苏轼
上人学苦空,百念已灰冷。
剑头唯一吷,焦谷无新颖。
胡为逐吾辈,文字争蔚炳?
新诗如玉屑,出语便清警。 -
34.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
35.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
36.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
37.《移竹次林英伯韵四首》 宋·林季仲
苍苔斲破斧痕新,移傍颓檐慰病身。
见我浑如旧相识,此君端是个中人。
孤高自比西山洁,澹泊宁甘南巷贫。
梦断啼鸦窗转月,怜渠犹把影相亲。 -
38.《步月》 宋·邓剡
皓月流华光,微霄暧虚碧。
空庭四无人,及此美□夕。
霏微弄香雾,淡荡舒玉色。
离离花影斜,梢梢兰露滴。
颓然意忘倦,欲起还自惜。
春情谅难得,后夜空相忆。 -
39.《重展西湖二首》 宋·宋庠
西北云波逗异津,两陂相合到城闉。
桥横断岸才通舫,路转新洲不踏尘。
倒影剩容霞底日,暖光平展鑑中春。
摧颓病守时无用,堪与鸥鷼作主人。 -
40.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。