-
1.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
2.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
小雨洗清昼,幽花耀寒厅。
云间返微照,风薄成细零。
蝉凄如欲收,虫咽无暂停。
渠将趣寒事,我自感颓龄。 -
3.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
颓龄不可羁,寒事亦已迫。
女褐破未纫,儿襦短仍窄。
杜陵叹女痴,渊明更儿责。
返念田有翁,囷禾与机帛。 -
4.《失群雁》 唐·卢照邻
三秋北地雪皑皑,万里南翔渡海来。
欲随石燕沉湘水,试逐铜乌绕帝台。
帝台银阙距金塘,中间鹓鹭已成行。 -
5.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
6.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
7.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
8.《不能忘情吟》 唐·白居易
鬻骆马兮放杨柳枝,掩翠黛兮顿金羁。
马不能言兮长鸣而却顾,杨柳枝再拜长跪而致辞。
辞曰:主乘此骆五年,凡千有八百日。
衔橛之下, -
9.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
10.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
11.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
12.《感皇恩(和广德知军韵)》 宋·吴潜
老去最难禁,流光如水。
甲子从头试□指。
年年生日,怕被旁人拈起。
若攀儿额,颓龄犹未。
方丈瀛洲,蓝溪碧沚。
转眼鲈莼便秋意。
君王定许,整顿江头行李。
角巾归去也,休里第。 -
13.《咏百八塔》 清·俞益谟
《阿育王经》言:诸佛灭渡后,昼夜役鬼神造塔五千四十八所,意者是即其数欤。
然海内郡县所见寥寥,独兹百八聚于一区,厥义未必无谓。
余生斯长斯,靡所究竟,率成俚句,请质高明。
百八浮图信异哉,无今无古壮山隈。 -
14.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
15.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
16.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
17.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
余与林公似,生长南山南。
吾我翁乃翁,宿望俱不风。
或晚登黄甲,禄不沾斗甔。
或困顿场屋,补劳仅青衫。 -
18.《自徐州至吕梁述水势大略》 明·归有光
黄河漫徐方,原野层波生。
万人化为鱼,凛然余孤城。
仅见沮洳间,檐楹半颓倾。
日月照蛟室,风波栖蜑氓。 -
19.《蟠龙岭》 宋·范成大
夷陵至胸{月忍},复岭苦丝乱。
初程尚勇往,少日还季顿。
安得长剑挥,尽劖叠嶂断。
虽云北山愚,聊快南溟运。 -
20.《晨起》 宋·陆游
初听高枝鹎鵊鸣,旋闻深井辘轳声。
堙笼小合犹疑雨,日射东窗顿作晴。
古洗注汤供浇濯,春畦摘菜助炰烹。
老人颓惰虽堪笑,终胜胸中怀不平。