-
121.《蜡梅二首》 宋·李石
莫学卧鬓花,娇黄媚粉额。
仙官道家妆,静处立标格。 -
122.《和万舍人折赠蜡梅韵》 宋·虞俦
蜡缀枝头春来回,缃罗休用剪刀裁。
直须浮蚁相携去,应有游蜂错认来。
晕紫檀心真似假,娇黄妆额自能媒。
年来世味浑如此,嚼蕊吹香一笑开。 -
123.《再蒙签判丈惠示惜花三绝句因次韵》 宋·赵蕃
兰馨岂亦竞春狂,不为无人废不芳。
长使幽居在空谷,也胜半额趁时妆。 -
124.《方南康席上观赣妓秀英作墨梅竹》 宋·曹彦约
南州佳人号秀英,窃弄毛頴亲儒生。
解衣傍若无我辈,疏梅矮竹真天成。
公主朝妆弄眉墨,误作铅华污宫额。
此君剑器藏锋釯,张颠缓出公孙娘。
我来忽见惊心目,张八何生魏何熟。
酒酣耳热且勿喧,为我殷勤写双幅。 -
125.《和德夫治中林宗谕雪诗简黄制卿》 宋·郑清之
斋坛将祷肃熊貔,一缕忱恂六出奇。
云欲商量惊先路,雨方收卷避催诗。
冰花肯斅梅妆额,风絮嫌随柳献眉。
盐虚玉龙庄语在,愿光远业瑞昌时。 -
126.《海棠》 宋·方岳
黄州不识春风面,哙伍漫山桃李枝。
银烛夜深妆额褪,锦屏睡足鬓丝垂。
半醒半醉凌晨酒,几雨几晴寒食时。
莫怨家人多命薄,缘愁却入老坡诗。 -
127.《代弟茝咏梅画十景·飞花》 宋·陈著
独占初春早卸芳,肯随桃李炫侬妆。
如今不到寿阳额,自做孤村流水香。 -
128.《寓直晚归见天街早春景物》 宋·宋庠
霁云衔苑雪云开,春色先从禁御回。
马上妩眉偏认柳,楼前妆额固知梅。
吹残凤签惊寒律,忙杀鸱幐取冻醅。
莫问康年行乐意,寿觞初罢佛灯来。 -
129.《咏蜡梅》 宋·项安世
枯疏寒影变丰庞,的皪冰肌染沁黄。
难免世人栀蜡议,赖凭天骨蕙兰香。
情知不作和羹计,老去谁能弄粉妆。
却笑南枝心未死,寿阳新额小红裳。 -
130.《答陈江州和少游梅花韵见寄》 宋·项安世
叶似枯疏元不槁,枝似横斜元不倒。
几年花卉受渠欺,无限时人被渠恼。
冰霜冷淡妒人香,桃李衰迟嗔我早。
露中梳洗怕添妆,雪里埋藏畏称好。 -
131.《再和前韵》 宋·陈傅良
冬夜苦难晓,短景复易夕。
安得户牖光,不待东方白。
恍如游化城,琼台若千尺。
英华发林薮,余彩散阡陌。 -
132.《蜡梅三绝》 宋·陈棣
林下虽无倾国艳,枝头疑有返魂香。
新妆未肯随时改,犹是当年汉额黄。 -
133.《和喻景山赋梅韵》 宋·陈宓
质白偏能照玉船,体轻终爱舞蹁跹。
眼前欲赋半妆额,梦里须携五色掾。
愁对素蟾寒寂寞,故烧红蜡暖清娟。
寄声青女休相妒,不学海棠酣夜眠。 -
134.《腊月朔第二孙绳祖弥月喜期与翁同十一月而又》 宋·舒岳祥
绳祖初弥月,清晨抱见翁。
颇怜头额大,妆爱月时同。
句法何时就,家声待汝洪。
吾年八十二,方见汝成童。 -
135.《雪中赏横枝梅花》 宋·喻良能
横枝梅花最先开,影着清浅无纖埃。
寿阳妆额依然在,姑射冰肌何处来。
无数雪花新点缀,几番霜鬓独徘徊。
想见怀安官道侧,十里洁白如琼瑰。 -
136.《用杨诚斋韵再题欧阳长老墨梅》 宋·袁说友
红妆夸睡足,粉额趁颜开。
惟有江梅样,蛾眉淡拂来。 -
137.《雪中梅花》 明·王稚登
二月春光雪尚飘,看梅独坐思无聊。
银花乱缀难分萼,玉树交加莫辨条。
粉似傅来容易褪,香偏留却不同消。
一般飞入妆台里,独让残英点额娇。