-
1.《七夕》 宋·李流谦
火金鏖攻电雷击,风从西来火折北。
向来胜负吾已分,物极而颠势其必。
露盘清濯房栊秋,冰壶冷浸乾坤骨。
明河指点三星横,天上灵期有幽约。 -
2.《渡杨子江遇颠风和霍希文韵三首》 宋·袁说友
危樯恰恰傍金山,风送船回势莫攀。
忘却波涛望金碧,无边阁上几层栏。 -
3.《句》 唐·张谓
稽山贺老粗知名,吴郡张颠曾不易。
奔蛇走虺势入坐,骤雨旋风声满堂。
(《赠怀素》。
见《颜真卿集》) -
4.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
5.《怀素上人草书歌》 唐·鲁收
吾观文士多利用,笔精墨妙诚堪重。
身上艺能无不通,就中草圣最天纵。
有时兴酣发神机,抽毫点墨纵横挥。 -
6.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
7.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书夜报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
8.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
9.《赠零陵僧(一作《怀素上人草书歌》)》 唐·苏涣
张颠没在二十年,谓言草圣无人传。
零陵沙门继其后,新书大字大如斗。
兴来走笔如旋风,醉后耳热心更凶。 -
10.《赋虞书歌》 唐·贾躭
众书之中虞书巧,体法自然归大道。
不同怀素只攻颠,岂类张芝惟创草。
形势素,筋骨老,父子君臣相揖抱。