-
41.《嵩阳观夜奏霓裳》 唐·白居易
开元遗曲自凄凉,况近秋天调是商。
爱者谁人唯白尹,奏时何处在嵩阳。
回临山月声弥怨,散入松风韵更长。
子晋少姨闻定怪,人间亦便有霓裳。 -
42.《嵩阳观夜奏霓裳》 唐·白居易
开元遗曲自凄凉,况近秋天调是商。
爱者谁人唯白尹,奏时何处在嵩阳。
回临山月声弥怨,散入松风韵更长。
子晋少姨闻定怪,人间亦便有霓裳。 -
43.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
44.《无闷·催雪》 宋·吴文英
霓节飞琼,鸾驾弄玉,杳隔平云弱水。
倩皓鹤传书,卫姨呼起。
莫待粉河凝晓,趁夜月、瑶笙飞环佩。
正蹇驴吟影,茶烟灶冷,酒亭门闭。 -
45.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
46.《应天长》 宋·杨泽民
夭桃弄粉,繁杏透香,依然旧日颜色。
奈彼妒花风雨,边阴过寒食。
金钗试寻妙客。
正昼永、院深人寂。 -
47.《金缕曲·咏白海棠》 清·顾太清
洞户深深掩。
笑世间、浓脂腻粉,那般妆点。
认取朦胧明月下,不许东风偷飐。
偏触动、词人系念。 -
48.《孙泰》 未知·佚名
孙泰,山阳人也,少师皇甫颖,操守颇有古贤之风。
泰妻即姨妹也。
先是姨老矣,以二子为托,曰:“其长损一目,汝可娶其女弟。
”姨卒,泰娶其姊。 -
49.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
50.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
51.《采莲曲》 宋·俞君宣
小姨学采莲,两腕白于雪。
花色妬缃裙,瓣瓣红如血。
西邻小姑亦采莲,隔岸徒闻语笑喧。
从来不相识,相呼好并船。 -
52.《姊妹行》 明·林章
与姊别时啼,头比姊肩低。
几年不见姊,眉与姊夫齐。
春兰秋菊各芳泽,花蚤花迟总堪惜。
生憎一对似花人,恼杀十年花下客。 -
53.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
54.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
55.《云龙山观烧得云字》 宋·苏轼
丁女真水妃,寒山便火耘。
陨霜知已杀,坯户听初焚。
束缊方熠燿,敲石俄氤氲。
落点甘泉烽,横烟楚塞氛。 -
56.《题王晋辅桂堂》 宋·杨万里
诸天别有金色界,金粟如来更奇怪。
玉露洗面曦金风,黄云迎下月姨宫。
未与群芳较颜色,寒香世界谁较得。
一个世界一粟中,万粟世界香无穷。
诗人梦入广寒殿,香杀诗人天不管。 -
57.《录自《文镜秘府论》》 唐·王昌龄
与君远相知,不道云海深。
《寄欢州》
得罪由己招,本性易然诺。
《见谴至伊水》 -
58.《临江仙·醉眼纷纷桃李过》 元·元好问
醉眼纷纷桃李过,雄蜂雌蝶同时。
一生心事杏花诗。
小桥春寂寞,风雨鬓成丝。
天上鸾胶寻不得,直教吹散胭脂。 -
59.《再赋》 宋·陈与义
修眉入幽梦,起费西南望。
终愿学柳文,买泉筑愚堂。
错磨高壁翠,日日在我旁。
忽在新野邹,行从泰山羊。 -
60.《中秋不见月》 宋·陈与义
去年中秋端正月,照我霑襟万条血。
姮娥留笑侍今年,净洗金觥对银阙。
高唐妬归心不闲,招得对姨同作难。
岂惟恨满月宫里,肠断西山吴采鸾。