-
1.《梅花落》 南北朝·鲍照
中庭多杂树,偏为梅咨嗟。
问君何独然?念其霜中能作花,露中能作实。
摇荡春风媚春日,念尔零落逐寒风,徒有霜华无霜质。
(寒风 一作:风飚) -
2.《长安寒食》 唐·邵谒
春日照九衢。
春风媚罗绮。
万骑出都门,拥在香尘里。
莫辞吊枯骨,千载长如此。
安知今日身,不是昔时鬼。
但看平地游,亦见摧辀死。 -
3.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
4.《送萧颖士赴东府,得君字》 唐·邬载
策名十二载,独立先斯文。
迩来及门者,半已升青云。
青云岂无姿,黄鹄素不群。
一辞芸香吏,几岁沧江濆。 -
5.《浣花溪》 宋·马俌
浣花溪边濯锦衣,百花满潭溪水香,宝奁散尽有霜戟,草秣匹马不可当,当时濯衣只偶尔,岂似取履张子房。
烈烈遽见蔽此蜀,丧乱怀尔徒悲伤。 -
6.《送钱一杲卿》 宋·黄庭坚
钱君佳少年,濯濯春月柳。
开谈屡逼人,落笔若挥帚。
凫雁菰蒲中,英材颇时有。
同声倾夙期,异姓接婚友。 -
7.《太平年慢/太平年》 宋·无名氏
皇州春满群芳丽。
散异香旖旎。
鳌宫开宴赏佳致。
举笙歌鼎沸。
永日迟迟和风媚。
柳色烟凝翠。
唯恐日西坠。
且乐欢醉。 -
8.《园人饷果》 宋·苏籀
紫绛李杨卢杏黄,红腮脆碧磊篝箱。
春风媚世葩华过,夏日荐茶冰蜜尝。
瓜步它时邵平意,木奴晚节李衡穰。
君看饤坐百端辑,腐蠹萧然自弭忘。 -
9.《因省风俗,与从侄成绪游山水,中道先归寄示》 唐·韦应物
累宵同燕酌,十舍携征骑。
始造双林寂,遐搜洞府秘。
群峰绕盘郁,悬泉仰特异。
阴壑云松埋,阳崖烟花媚。 -
10.《景风扇物》 唐·张聿
何处青蘋末,呈祥起远空。
晓来摇草树,轻度净尘蒙。
水上微波动,林前媚景通。
寥天鸣万籁,兰径长幽丛。
渐飏抟扶势,应从橐籥功。
开襟若有日,愿睹大王风。 -
11.《赋得春风扇微和》 唐·柳道伦
青阳初入律,淑气应春风。
始辨梅花里,俄分柳色中。
依微开夕照,澹荡媚晴空。
拂水生蘋末,经岩触桂丛。
稍抽兰叶紫,微吐杏花红。
愿逐仁风布,将俾生植功。 -
12.《春风扇微和》 唐·蒋防
丽日催迟景,和风扇早春。
暖浮丹凤阙,韶媚黑龙津。
澹荡迎仙仗,霏微送画轮。
绿摇官柳散,红待禁花新。
舞席皆回雪,歌筵暗送尘。
幸当阳律候,惟愿及佳辰。 -
13.《风不鸣条》 唐·王甚夷
圣日祥风起,韶晖助发生。
蒙蒙遥野色,袅袅细条轻。
荏弱看渐动,怡和吹不鸣。
枝含馀露湿,林霁晓烟平。
缥缈春光媚,悠扬景气晴。
康哉帝尧代,寰宇共澄清。 -
14.《春风扇微和》 唐·公乘亿
丽日催迟景,和风扇早春。
暖浮丹凤阙,韶媚黑龙津。
澹荡迎仙杖,霏微送画轮。
绿摇宫柳散,红待禁花新。
舞席潜回雪,歌筵暗起尘。
幸当阳候律,一顾及佳晨。 -
15.《风光草际浮》 唐·陈璀
春风泛摇草,旭日遍神州。
已向花间积,还来叶上浮。
晓光缘圃丽,芳气满街流。
澹荡依朱萼,飖飏带玉沟。
向空看转媚,临水见弥幽。
况被崇兰色,王孙正可游。 -
16.《风光草际浮》 唐·陈祜
香发王孙草,春生君子风。
光摇低偃处,影散艳阳中。
稍稍移蘋末,微微转蕙丛。
浮烟倾绿野,远色澹晴空。
泛彩池塘媚,含芳景气融。
清晖谁不挹,几许赏心同。 -
17.《风光草际浮》 唐·张复元
纤纤春草长,迟日度风光。
靃靡含新彩,霏微笼远芳。
殊姿媚原野,佳色满池塘。
最好垂清露,偏宜带艳阳。
浅深浮嫩绿,轻丽拂馀香。
好助莺迁势,乘时冀便翔。 -
18.《鱼游春水·秦楼东风里》 宋·佚名
秦楼东风里,燕子还来寻旧垒。
馀塞犹峭,红日薄侵罗绮。
嫩草方抽玉茵,媚柳轻窣黄金蕊。
莺啭上林,鱼游春水。 -
19.《子夜四时歌·春林花多媚》 南北朝·佚名
春林花多媚,春鸟意多哀。
春风复多情,吹我罗裳开。 -
20.《谢池春慢·玉仙观道中逢谢媚卿》 宋·张先
缭墙重院,时闻有、啼莺到。
绣被掩余寒,画幕明新晓。
朱槛连空阔,飞絮无多少。
径莎平,池水渺。