-
41.《次韵弟观晚春风雨》 宋·陈著
分得天机自动簧,与春相约不参商。
无情有态眉如画,是曲非腔口尚黄。
公子旧呼归梦境,友生新好出村庄。
山窗诗客先听处,写入乌丝句亦春。 -
42.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
43.《处暑后风雨》 宋·仇远
疾风驱急雨,残暑扫除空。
因识炎凉态,都来顷刻中。
纸窗嫌有隙,纨扇笑无功。
儿读秋声赋,令人忆醉翁。 -
44.《有将独鹤行都市道上者左右奔迫野态憔悴因成》 宋·宋庠
明心本霄汉,此路极喧埃。
何意鸣皋罢,翻同舞市来。
波鱼忧辙涸,海鸟避风灾。
寄语昂昂质,非君羽独摧。 -
45.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
46.《送酒与许田史纯风》 宋·王铚
尘土装怀岁月侵,贱官情味我能任。
龙锺老态浑非昨,索漠英游不可寻。
蜨绕书窗空费梦,蚁浮玉琖不同斟。
相望解寄重阳酒,满路西风黄叶深。 -
47.《次余仲庸松风阁韵十九首》 宋·裘万顷
白云殊不作俗态,流水更似知人心。
溪边濯足溪上坐,樵唱一声秋满林。 -
48.《再依韵复足五十六字以见一时无聊之态非诗也》 宋·杜范
人间总是一虚空,过眼流光过耳风。
方见露芽墙下茁,又嗟霜叶岭头红。
身来作吏双溪上,谁使冲寒一寺中。
急雪随风穿瓦过,强呵冻手作诗穷。 -
49.《题风雨楼》 宋·顾逢
湖上晴看好,雨中犹更奇。
无穷凭槛趣,正是卷帘时。
鸥鹭飞相失,山林晚不知。
烟云多变态,难画亦难诗。 -
50.《余行江湖余五十载备知交态唯心史观熏自闻始》 宋·释文珦
小人必树党,势利相因依。
势成乃翕合,势去还暌离。
君子贵独立,中心存不欺。
荣华羞附丽,衰谢罔弃遗。 -
51.《题吉州聂倅谈风月轩》 宋·曾丰
黄堂指顾了凡最,红幕奔驰了苛碎。
更无可了别驾翁,赢得徜徉是非外。
未有可偷风月天,峥嵘新起东偏废。
风含浑池窍里音,月弄光阴藏中态。 -
52.《琵琶》 唐·李世民
半月无双影,全花有四时。
摧藏千里态,掩抑几重悲。
促节萦红袖,清音满翠帷。
驶弹风响急,缓曲钏声迟。
空馀关陇恨,因此代相思。 -
53.《赐宫人庆奴》 唐·李煜
风情渐老见春羞,到处消魂感旧游。
多谢长条似相识,强垂烟态拂人头。 -
54.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
55.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。 -
56.《相和歌辞·宫怨》 唐·柯崇
尘满金炉不炷香,黄昏独自立重廊。
笙歌何处承恩宠,一一随风入上阳。
长门槐柳半萧疏,玉辇沉思恨有馀。
红泪旋销倾国态,黄金谁为达相如。 -
57.《相和歌辞·子夜四时歌六首·冬歌二首》 唐·郭元振
北极严气升,南至温风谢。
调丝竞短歌,拂枕怜长夜。
帷横双翡翠,被卷两鸳鸯。
婉态不自得,宛转君王床。 -
58.《舞曲歌辞·白纻辞二首》 唐·杨衡
玉缨翠珮杂轻罗,香汗微渍朱颜酡。
为君起唱白纻歌,清声袅云思繁多,凝笳哀琴时相和。
金壶半倾芳夜促, -
59.《琴曲歌辞·宛转歌》 唐·郎大家宋氏
风已清,月朗琴复鸣。
掩抑非千态,殷勤是一声。
歌宛转,宛转和且长。
愿为双鸿鹄,比翼共翱翔。 -
60.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。