-
41.《华盖山》 宋·唐元龄
巍然独立九霄中,势压稀庐亘华嵩。
捣药声高蟾阙近,乘槎路涉鹊桥通。
三更见日生沧海,六月飞霜下翠空。
好挟千年王子晋,玉笙轻度碧桃风。 -
42.《华盖仙山院》 宋·徐自明
万当不如一,十发却休九。
乃知多言累,宁谨三缄口。
寂中洊雷震,悟处狮子吼。
百物自四时,六凿通九有。 -
43.《和盖谦老游马鞍山》 宋·颜发
青鞋来踏马鞍山,小径萦纡便往还。
眺望双明穷晻霭,登临终日得余閒。
冥搜直到风埃外,逸兴徐来笔砚閒。
钱挂杖头堪一醉,归来随例带酡颜。 -
44.《次复登华盖山》 宋·郑昂
野老忧时泪不干,海天低燕麦风寒。
秦关土蚀铜牙弩,汉殿月明金井阑。
共喜寇恂重借颍,自惭李愿未归盘。
江山如画人如玉,破帽空悲管幼安。 -
45.《和清卿雪溪泛舟晚登华盖亭》 宋·郑伯英
满江风雨酿清愁,坐啸烟波一叶舟。
目送飞花千里去,身随空碧一鸥浮。
兜罗世界成游戏,欸乃声中自唱酬。
试问剡溪回棹客,可能乘兴上南楼。 -
46.《是日往观果刻本盖世贤招饮恐客不至故绐尔乃》 明·吴宽
出门骑马踏雪沙,玉堂吏散成空衙。
何人手剪吴江水,而我自眩梁园花。
客居长至叹寂寞,赖有东邻仙李家。
试开泥尊香泼蚁,却笑石本光翻鸦。 -
47.《鹅湖口大风雨》 明·杨循吉
溪风恶如虎,力与林木斗。
其声一何猛,掩耳不敢受。
兼以疾雨至,昏黑迷白昼。
偶然在中途,非前亦非后。 -
48.《古风其二十四》 唐·李白
大车扬飞尘,亭午暗阡陌。
中贵多黄金,连云开甲宅。
路逢斗鸡者,冠盖何辉赫。
鼻息干虹霓,行人皆怵惕。
世无洗耳翁,谁知尧与跖! -
49.《谢公亭(盖谢脁、范云之所游)》 唐·李白
谢公离别处,风景每生愁。
客散青天月,山空碧水流。
池花春映日,窗竹夜鸣秋。
今古一相接,长歌怀旧游。 -
50.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
镜湖三百里,风止镜面平;持以照吾心,俗尘安得生?散发鸥鹭间,万事秋毫轻。
谁能拂东绢,写我孤舟横? -
51.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
古祠照沧波,老木閟云洞。
轻舟不摇楫,正用一风送。
汲井漱甘液,扫榻寓幽梦。
所恨山未深,城笳听三弄。 -
52.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
朝发云根寺,暮宿烟际桥。
冷萤泾不飞,潜鱼惊自跳。
菱船歌袅袅,荻浦风萧萧。
平明宿鸟起,我亦理归桡。 -
53.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
禹穴探断简,樵风泛清溪。
倒影森松桂,避船散凫鷖。
尘中有异境,十里青玻璃。
高塔忽招人,湖边日未低。 -
54.《感旧四首末章盖思有以自广》 宋·陆游
青城山里屏风叠太华峰头腰带?。
跨鹤横空吾欲去,九秋月露看青冥。 -
55.《乙丑七月二十九日夜分梦一士友风度甚高一见》 宋·陆游
客中得友绝清真,盖未倾时意已亲。
枕冷不知清夜梦,眼明喜见老成人。
河倾斗落三传漏,雾散云归两幻身。
心亦了然知是妄,觉来未免一酸辛。 -
56.《七月十九日大风雨雷电》 宋·陆游
雷车动地电火明,急雨遂作盆盎倾。
强弩夹射马陵道,屋瓦大震昆阳城。
岂独鱼虾空际落,真成盖屐舍中行。
明朝雨止寻幽梦,尚听飞涛溅瀑声。 -
57.《上方銛老求宿芦诗宿芦盖所寓室名以其似渔舟》 宋·陆游
一曲亭前水接天,放翁短棹弄风烟。
宿芦纵有江湖趣,犹是人间赝钓船。 -
58.《仲夏风雨不已》 宋·陆游
南陌东阡自在身,一年节物几番新。
鲥鱼出後莺花闹,梅子熟时风雨频。
冠盖敢同修禊客,桑麻不减避秦人。
夕阳更有萧然处,照影清溪整葛巾。 -
59.《小憩二龙争珠,盖两长岭夹一圜峰故名·自此》 宋·杨万里
田路直复萦,肩舆斜还正。
如何晴三日,犹自滑一径。
缺岸有危践,方轸无稳兴。
不跌先独惊,稍坦深自庆。 -
60.《留题筠庵以茅盖,层出如蘘衣然》 宋·杨万里
茂林修竹翠光中,那得披蘘一老翁。
白石砌成珠子径,黄茅里却水晶宫。
夏凉冬暖非人境,雪打霜封即钓篷。
老子明朝便东去,更携瓦枕享松风。