-
21.《风入松 咏扇》 元·沈禧
一弯谁翦剡溪笺。
雪色照人鲜。
湘筠削骨劳工制,最堪怜、舒卷轻便。
动处清风披拂,展时明月团圆。 -
22.《风入松 咏扇》 元·沈禧
一弯谁翦剡溪笺。
雪色照人鲜。
湘筠削骨劳工制,最堪怜、舒卷轻便。
动处清风披拂,展时明月团圆。 -
23.《踏莎行 题破窗风雨图,和王筠庵韵 珊瑚木难》 元·张*
檐宿吴云,风经楚袂。
门深不似春宵闭。
碧疏吹溜湿灯花,客卿无梦寻珂里。
翦韭吟边,听潮浪里。
江悬漏杳归心碎。
相思鸠外绿蓑寒,一帘 -
24.《踏莎行 题破窗风雨图和王筠庵韵 珊瑚木难卷》 元·金炯
草带残编,荷衣断袂。
破窗风雨深深闭。
江南倦客正思家,灯花摇梦来乡里。
翠竹檐前,碧蕉丛里。
秋声斗合愁心碎。
不教潘鬓总成霜,也应 -
25.《筠寮》 宋·吴可
解衣一寮上,物色太窘束。
柏禅费酬对,松官缚爵禄。
此君真有道,虚心自岩谷。
每以阅世人,得之定超俗。 -
26.《风水洞》 宋·元居中
二洞标奇石,连岩葺宇新。
凉生清桂晓,暖涨青桃春。
闲拥东方骑,来寻北陇人。
破云拖蜡屐,琢句写霜筠。 -
27.《和文与可洋川园池三十首 霜筠亭》 宋·苏轼
解箨新篁不自持,婵娟已有岁寒姿。
要看凛禀霜前意,须待秋风粉落时。 -
28.《将至筠先寄迟适远三犹子》 宋·苏轼
露宿风餐六百里,明朝饮马南江水。
未见丰盈犀角儿,先逢玉雪王郎子。
(时道逢王郎于建昌,方北行也。
)对床欲作连夜语,念汝还须戴星起。 -
29.《子由在筠作东轩记或戏之为东轩长老其婿曹焕》 宋·苏轼
趺坐化去子由闻之乃作二绝一以答予一以答慎明年余过圆通始得其诗乃追次慎韵君到高安几日回,一时斗薮旧尘埃。
赠君一笼牢收取,盛取东轩长老来。
(余送曹诗。
)大士何曾有生死,小儒底处觅穷通。 -
30.《次韵子由绿筠堂》 宋·苏轼
爱竹能延客,求诗剩挂墙。
风梢千纛乱,月影万夫长。
谷鸟惊棋响,山蜂识酒香。
只应陶靖节,会听北窗凉。 -
31.《自兴国往筠宿石田驿南二十五里野人舍》 宋·苏轼
溪上青山三百叠,快马轻衫来一抹。
倚山修竹有人家,横道清泉知我渴。
芒鞋竹杖自轻软,蒲荐松床亦香滑。
夜深风露满中庭,惟见孤萤自开阖。 -
32.《子由在筠作《东轩记》,或戏之为东轩长老·》 宋·苏轼
大士何曾有生死,小儒底处觅穷通。
偶留一吷千山上,散作人间万窍风。 -
33.《寄题筠州钱有文明府新昌小道院》 宋·范成大
忠厚平生心学,敏明随处民功。
江左幕中荒政,江西县里仁风。
勿云私淑小邑,可以匹休大邦。
健笔谁能後赋,向来江夏无双。 -
34.《筠庵晚睡三首》 宋·杨万里
一户元无白板遮,两窗新染藕丝纱。
竹床品字排三只,睡杀山风醉杀霞。 -
35.《筠庵》 宋·杨万里
故老谈李僊,晋日上寥廓。
随身无长物,止跨一只鹤。
鹤本非胎生,古卯尚遗壳。
千年石似坚,覆在凤山脚。 -
36.《筠庵午憩》 宋·杨万里
筠庵稍不至,一至一回好。
风从林梢落,吹乱竹根草。
巾屦上下凉,莺鹊左右噪。
市声元不近,静听远亦到。 -
37.《留题筠庵以茅盖,层出如蘘衣然》 宋·杨万里
茂林修竹翠光中,那得披蘘一老翁。
白石砌成珠子径,黄茅里却水晶宫。
夏凉冬暖非人境,雪打霜封即钓篷。
老子明朝便东去,更携瓦枕享松风。 -
38.《午憩筠庵》 宋·杨万里
筠庵偶坐处,适当树阙间。
远山不见我,而我见远山。
清风隔江来,宛转入松关。
翠蕉自摇扇,白羽得暂闲。
可怜三竹床,睡遍复循环。
秋暑自秋暑,山寒自山寒。
小吟聊适意,美恶不必删。 -
39.《筠亭》 宋·宋祁
山阿彼有人,葺宇映脩竹。
露箨新旧斑,风梢动摇绿。
此君自虚心,主公今实腹。 -
40.《别钱筠甫三首》 宋·张耒
原头绿尽柳初芟,落月满川风满衫。
已过寺西三十里,为君回首驻征衔。