-
41.《和人咏雪》 唐·李咸用
轻轻玉叠向风加,襟袖谁能认六葩。
高岫人迷千尺布,平林天与一般花。
横空络绎云遗屑,扑浪翩联蝶寄槎。
公子樽前流远思,不知何处客程赊。 -
42.《追和白舍人咏白牡丹》 唐·徐夤
蓓蕾抽开素练囊,琼葩薰出白龙香。
裁分楚女朝云片,剪破姮娥夜月光。
雪句岂须征柳絮,粉腮应恨帖梅妆。
槛边几笑东篱菊,冷折金风待降霜。 -
43.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
44.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
45.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
46.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
47.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
48.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
49.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
50.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
51.《玉女摇仙佩·佳人》 宋·柳永
飞琼伴侣,偶别珠宫,未返神仙行缀。
取次梳妆,寻常言语,有得几多姝丽。
拟把名花比。
恐旁人笑我,谈何容易。 -
52.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
53.《宝鼎现》 宋·刘弇
浓阴堆积,迥野空旷,将回微煦。
还是觉、早梅依旧,清艳枝枝攒晓树。
弄霁影、尽脂凝香蒂,琼削纤葩竞吐。
对几处园林,芳菲消息,都因传去。 -
54.《引驾行》 宋·晁补之
梅梢琼绽,东君次第开桃李。
痛年年、好风景,无事对花垂泪。
园里。
旧赏处、幽葩柔条,一一动芳意。 -
55.《水龙吟·次歆林圣予惜春》 宋·晁补之
问春何苦匆匆,带风伴雨如驰骤。
幽葩细萼,小园低槛,壅培未就。
吹尽繁红,占春长久,不如垂柳。
算春长不老,人愁春老,愁只是、人间有。 -
56.《望海潮(扬州芍药会作)》 宋·晁补之
人间花老,天涯春去,扬州别是风光。
红药万株,佳名千种,天然浩态狂香。
尊贵御衣黄。
未便教西洛,独占花王。 -
57.《夜合花(和李浩季良牡丹)》 宋·晁补之
百紫千红,占春多少,共推绝世花王。
西都万家俱好,不为姚黄。
谩肠断巫阳。
对沈香、亭北新妆。 -
58.《玉楼春》 宋·毛滂
压玉为浆麟作□。
珠树琼葩长不谢。
翠帘绣暖燕归来,宝鸭花香蜂上下。
沙堤佩马催公驾。
月白风清天不夜。
重来赫赫照岩廊,不动堂堂凝太华。 -
59.《临江仙(二月二十二日锦薰阁赏花)》 宋·葛胜仲
槛外奇葩江外种,娇春未减革呈红。
画楼晴日敛云峰。
佛香来海岸,蜀锦荐灯笼。
今夜那忧杀风景,酒花来斗妖浓。
江梅冷淡避春风。
明朝来纵赏,应醉绮罗丛。 -
60.《水龙吟(牡丹)》 宋·曹组
晓天谷雨晴时,翠罗护日轻烟里。
酴醿径暖,柳花风淡,千葩浓丽。
三月春光,上林池馆,西都花市。
看轻盈隐约,何须解语,凝情处、无穷意。