-
41.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
42.《风入松 咏扇》 元·沈禧
一弯谁翦剡溪笺。
雪色照人鲜。
湘筠削骨劳工制,最堪怜、舒卷轻便。
动处清风披拂,展时明月团圆。 -
43.《风入松 咏扇》 元·沈禧
一弯谁翦剡溪笺。
雪色照人鲜。
湘筠削骨劳工制,最堪怜、舒卷轻便。
动处清风披拂,展时明月团圆。 -
44.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
45.《春风辞寄武威石秘校》 宋·释重顯
春风何萧萧,和雨复兼雪。
坼花功未深,偃草势曾烈。
毗城癡爱老,怯寒对清拙。
衰岩影响士,难御同孤劣。 -
46.《陪诸贵公子丈八沟携妓纳凉,晚际遇雨二首》 唐·杜甫
落日放船好,轻风生浪迟。
竹深留客处,荷净纳凉时。
公子调冰水,佳人雪藕丝。
片云头上黑,应是雨催诗。 -
47.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。 -
48.《江上风》 唐·皎然
江风西复东,飘暴忽何穷。
初生虚无际,稍起荡漾中。
应吹夏口樯竿折,定蹙湓城浪花咽。
今朝莫怪沙岸明,昨夜声狂卷成雪。 -
49.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
50.《风车》 现代·聂绀弩
八臂朝天一纺轮,朝挥行雨暮行云。
俯看平地疑流水,仰慕高踪远塞尘。
天际东风春猎猎,磨房文札雪纷纷。
吉诃德定真神勇,竟敢操戈斗巨人。 -
51.《赠姜邦杰》 宋·潘柽
诗人拥节古来稀,今见梅山际盛时。
传世篇章红锦烂,去天门户碧油垂。
风霜气老同陈柏,亭馆花开对蜀葵。
应记灞桥人寂寞,依然风雪撚霜髭。 -
52.《拟郡学试东风解冻》 宋·秦观
宝历开新岁,春回斗柄东。
漪生天际水,冻解日边风。
浩荡依苹起,侵寻带雪融。
江河霜练静,池沼玉奁空。
鱼藻雍容里,云霄俯仰中。
更无舟楫碍,从此百川通。 -
53.《闻觉际被风寄頔老》 宋·郑清之
古德把茅惟盖头,飓风飘屋等虚舟。
矮窗犹有蒲团滑,也胜床前衮雪球。 -
54.《大风雷雨》 宋·袁说友
雷风一息到山西,欹侧村花不自持。
际晚甘霖如倒峡,今年香雪可翻匙。
绿秧蘸脚元非揠,白水齐腰不恨迟。
浪说随车夸故事,但知忧国愿无饥。 -
55.《哭台州郑司户苏少监》 唐·杜甫
故旧谁怜我,平生郑与苏。
存亡不重见,丧乱独前途。
豪俊何人在,文章扫地无。
羁游万里阔,凶问一年俱。 -
56.《花楼望雪命宴赋诗》 唐·白居易
连天际海白皑皑,好上高楼望一回。
何处更能分道路,此时兼不认池台。
万重云树山头翠,百尺花楼江畔开。 -
57.《和段学士对雪》 唐·喻凫
盈尺知丰稔,开窗对酒壶。
飘当大野匝,洒到急流无。
密际西风尽,凝间朔气扶。
干摧鸟栖枿,冷射夜残垆。
赞月登斜汉,兼沙搅北湖。
惭于郢客坐,一此调巴歈. -
58.《雪十韵》 唐·吴融
洒密蔽璇穹,霏霏杳莫穷。
迟于雨到地,疾甚絮随风。
四野苍茫际,千家晃朗中。
夜迷三绕鹊,昼断一行鸿。 -
59.《风》 唐·徐夤
城上寒来思莫穷,土囊萍末两难同。
飘成远浪江湖际,吹起暮尘京洛中。
飞雪萧条残腊节,落花狼藉古行宫。
春能和煦秋摇落,生杀还同造化功。 -
60.《风》 唐·徐夤
城上寒来思莫穷,土囊萍末两难同。
飘成远浪江湖际,吹起暮尘京洛中。
飞雪萧条残腊节,落花狼藉古行宫。
春能和煦秋摇落,生杀还同造化功。