-
61.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
62.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
63.《张好好诗》 唐·杜牧
君为豫章姝,十三才有余。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。 -
64.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
65.《满庭芳 中州乐府》 金朝·吴激
谁挽银河,青冥都洗,故教独步苍蟾。
露华仙掌,清泪向人沾。
画栋秋风袅袅,飘桂子、时入疏帘。
冰壶里,云衣雾鬓,掬手弄春纤。 -
66.《新繁县东湖瑞莲歌》 宋·王益
火云烁尽天幕腥,水光弄碧凉无声。
荷华千柄拂烟际,杰然秀干骈双英。
天敕少昊偏滋荣,宵零仙露饶金茎。
袅袅飘风起天末,绿华珰来琤琤。 -
67.《巫山一段云 起云峰 以上十二首见花草粹编卷》 元·赵孟*
袅娜江边柳,飘摇岭上云。
卸帆回棹楚江滨。
归信夜来闻。
欲拂珊瑚枕,先董翡翠裙。
江头含笑去迎君。
鸾凤尽成群。 -
68.《洞仙歌 九日》 元·王丹桂
风高露冷,又报重阳候。
过雨群山倍明秀。
正披岩、红叶接径黄花,堆锦绣,袅袅清香依旧。
凝神望久。 -
69.《木兰花慢 听姜惠甫摘阮》 元·王旭
想高情千古,谁得似、仲容贤。
把山海遗音,写归玄璧,妙绝当年。
清风竹林人去,被浮哇、迷却性中天。
不有黄台公子,宁闻清庙朱弦。 -
70.《上巳日作时落第客京师》 明·冯惟敏
三月三日东风恶,满城桃李都摇落。
乍随飘扬入重云,还自低回委深壑。
长安道上东复西,曲江池边路转迷。
飞空不解作红雨,著土岂得为香泥。 -
71.《观音诗》 宋·释契适
金沙池袅玉莲馨,殿阁阶墀尽水精。
云化路歧通万国,风飘舟楫济群生。
座妆珪璧霜犹暗,衣缀珠玑月不明。
若向险途逢八难,只劳心念讽持名。 -
72.《别曹松山》 宋·赵汝绩
柳条能几长,袖手不忍折。
东风恶作剧,客袂吹欲裂。
男儿数寸管,平世三尺铁。
何门无邹裾,有国驻孔辙。 -
73.《玉海诗(三首)》 明·彻鉴堂
才从下里盼中阳,忽踏晶亭看海棠。
百子峰头飞凤鹤,九星河里浴鸳鸯。
十天露洒人千劫,万殿香飘玉一床。
握手紫仪倾珀水,红云袅袅沸笙簧。
¤ -
74.《咏神乐观梅花》 明·陈束
素质舒玄圃,清芬袅碧纱。
自将幽独意,不逐艳阳华。
避暖迟开叶,凌寒早著花。
瓣轻飘易堕,枝曲影从斜。
杂雪明春砌,随风入暮笳。
何须飞宝靥,长此奉仙家。 -
75.《辞姊妹》 明·刘苑华
同作花根叶,复作叶前花。
花中七姊妹,并蒂复连丫。
盈盈二八月,引蔓如蓬麻。
春风时见面,秋月明朱华。
一旦离长蔓,袅袅天之涯。
北柯恋南条,风飘素云遮。
柔茎与绿叶,望望长风沙。 -
76.《题小鸾所居疏香阁(三首) 次仲女蕙齐韵》 明·沈宛君
远碧绕庭色,参差映日明。
竹间翠烟发,竹外双鸠鸣。
径曲繁枝袅,嫣红入望盈。
博山微一缕,烟浮画罗生。
芳树清风起,飘飖落霰轻。 -
77.《南京行》 明·孙蕡
南京自古说豪雄,远胜秦中与洛中。
吴越千山高拱北,巴江一道远朝东。
秦淮水入丹阳郭,北固城连六代宫。
岌?石头如踞虎,逶迤钟岳似盘龙。 -
78.《明月篇》 明·王廷相
明月漾金波,盈盈隔绛河。
桂殿飘香迥,兔宫丸药多。
七襄机冷停织女,九重帘卷颦嫦娥。
嫦娥织女时同伴,天上人间愿相见。 -
79.《铁箫歌》 明·袁宗
滇江夜半风雨黑,电火烧空轰霹雳。
须臾雨霁波浪恬,江壖脱却苍龙脊。
道人骑鲸江上来,见之错愕惊而咍。
拾得归来世希罕,土花绣涩生莓苔。 -
80.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。