-
121.《次韵时进叔二十六韵》 宋·黄庭坚
时子河上园,竹间开栋宇。
大儿胜衣冠,小儿丰颊辅。
嫁女与朱公,伏腊可称举。
发疏虽苍浪,齿嚼未龃龉。 -
122.《次韵周法曹游青原山寺》 宋·黄庭坚
市声故在耳,一原谢尘埃。
乳窦响钟磬,翠峰丽昭回。
俯看行磨蚁,车马度城隈。
水犹曹溪味,山自思公开。 -
123.《金陵行送余局官》 元·王冕
李白题诗旧游处,桃花杨柳春无数。
六代衣冠委草莱,千官事业随烟雾。
大江西下秦淮流,石头寂寞围荒丘。
原田每每尽禾黍,青山不掩诸公羞。 -
124.《徙马叹》 元·王冕
君不见秦皇二世治天下,赵高妄指鹿为马。
遂令众口毁权奇,异兽须臾满高价。
东亭牡骡十万钱,西城牝驴数百千。
□驴□□入奇远,犁□贾勇穹庐前。 -
125.《读韩退之诗有作》 宋·晁说之
万树残英委泥滓,柳花成絮独高飞。
自怜织质无人赏,宛转还从洛浦归。 -
126.《秋旱继以大风即事十首》 宋·刘克庄
苹末萧萧忽怒飞,松公欲仆竹君欹。
无人委曲镌风伯,晚稻方花最怕吹。 -
127.《秋宵辞》 宋·白玉蟾
吾身如浮云,缥缈归无家。
又如孤飞雁,不鸣跧蓼花。
路傍多青草,无语阅岁华。
野外亦有兰,抱香委泥沙。
夫岂造物者,故欲孤此邪。 -
128.《送鲜于子骏还朝兼简范景仁》 宋·苏辙
蜀中耆旧今无几,相逢握手堪流涕。
倦游潦倒不还家,旧俗陵迟真委地。
钱荒粟帛贱如土,榷峻茶盐不成市。
诗书乡校变古法,节行故人安近利。 -
129.《声声慢·云深山坞》 宋·吴文英
云深山坞,烟冷江皋,人生未易相逢。
一笑灯前,钗行两两春容。
清芳夜争真态,引生香、撩乱东风。
探花手,与安排金屋,懊恼司空。 -
130.《故山春日(四首)》 明·杨基
千花万萼委尘埃,只有荼裛独自开。
应是邻家更零落,过墙蝴蝶又飞来。 -
131.《和晏相公雪》 宋·韩维
去年阳气骄,不雪尽冬序。
今年未开腊,已见六花注。
矜新忽微飘,争急遂横鹜。
浩荡天地和,旷爽楼观曙。 -
132.《送何元英》 宋·郑刚中
己未夏入秦,马足临渭水。
辛酉冬使蜀,去谓亦无几。
君於两年间,同我三万里。
我今寄戎阃,君复持行李。 -
133.《张氏东园送王恭父得殿字》 宋·叶适
燕鸿不相须,进趣自求便。
余来君其馆,乃复当我饯。
一春三月雨,亭树郁雾澱。
絮重厄飞杨,花蔫堆紫茜。 -
134.《哨遍·木叶尽凋》 宋·刘学箕
木叶尽凋,湖色接天,雪月明江水。
凌万顷、一苇纵所之。
若凭虚驭风仙子。
听洞箫、绵延不绝如缕,馀音袅袅游丝曳。 -
135.《陈将军哀词》 宋·周文璞
扞环城兮保赤子,归王所兮执弓矢。
虽有妻子兮不如兄弟,嗟全家兮南向而死。
护行殿兮卧旗鼓,统伍符兮莫余侮。
故宫芜兮胡作主,哀将军兮鬓垂素。 -
136.《次韵单君范寄梅行》 宋·陈著
洛阳今何辰,姚黄委沙尘。
岂无桃李花,荆棘相仆臣。
咄咄岁成晚,山空水粼粼。
化为万叶飞,目断无可人。
谁知霜雪根,独抱寒中春。 -
137.《泊淮岸夜闻鬼语》 宋·黎廷瑞
北风行平林,芦叶响乾雨。
青燐走平沙,独夜鬼相语。
沉吟乍幽咽,怨哭倍酸楚。
遗脔乌鸢饱,滞魄狐兔伍。 -
138.《叔子书来自叹衰病迟暮余亦老形渐具寄慰》 当代·钱钟书
蕉树徒参五蕴空,相怜岂必病相同。
眼犹安障长看雾,心亦悬旌不待风。
委地落花羡飞絮,栖洲眠鹭梦征鸿。
与君人世推排久,白发无须叹未公。 -
139.《赠浔州朱祠部》 宋·宋庠
粉署郎潜已十年,囊毫奏议委千篇。
恥论颇牧云中级,去咏齐夷海国泉。
路控驿疆逢瑞翟,气收炎浦见飞鸢。
铃斋宴坐真腴盛,几种天花落帐前。 -
140.《三珍行》 宋·赵汝鐩
西清平生雅好奇,夜则忘寐昼忘饥。
搜今抉古竭心力,常恐世间一物遗。
云雾轩窗烟月户,万宝汇列牙签垂。
循环逻视日千匝,拊摩拂拭心融怡。