-
181.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
182.《观八陈图有感》 宋·李兴宗
江从岷来触瞿唐,夏潦溃裂怒势张。
霜浓水落洲渚露,累累江石堆作行。
半斜半直半疏密,方营周匝门东出。
相傅呵获有鬼神,惊波不能移寸尺。 -
183.《题任少监百马图》 明·梦观法师
敦煌水涸龙驹伏,未央厩前秋草绿。
驴驼负石玉门关,旧苑空馀三十六。
忆昔高皇马百匹,騊駼车府无监牧。
只留太仆掌天闲,不许田驽食民谷。 -
184.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
185.《次韵沈长官三首》 宋·苏轼
家山何在两忘归,杯酒相逢慎勿违。
不独饭山嘲我瘦,也应糠核怪君肥。
男婚已毕女将归,累尽身轻志莫违。
闻道山中食无肉,玉池清水自生肥。
造物知吾久念归,似怜衰病不相违。
风来震泽帆初饱,雨入松江水渐肥。 -
186.《官舍岁暮感怀书事五首》 宋·张耒
霜菊娟娟尚有花,萧条厅树暮啼鸦。
万竿修竹开侯府,十里青山隐相家。
麋鹿并游谙野性,诗书相对是生涯。
冷官自有贫中乐,敢向朱门肉食夸。 -
187.《按田》 宋·黄庭坚
河水积峥嵘,山雪晴索寞。
幽斋怯寒威,况复出城郭。
马为蝟毛缩,人叹狐裘薄。
淤泥虎迹交,丛社乌声乐。 -
188.《易生画麞猿猴獾赞》 宋·黄庭坚
穴居木处,相安以饮食生。
渴饥爱憎,无师而自能。
其皮之美也,自立辟。
其肉之肴也,故多兵。 -
189.《五丈渠》 宋·晁补之
五丈渠,河水啮堤三里余。
悬流下喷水渤潏,讹言相惊有怪物。
泺东渔子浮两舠,清晨径流双鬣摇。
惊人跳起横触岛,大鲟十尺长夭矫。 -
190.《雪鹤篇赠詹同文》 明·刘基
有鹤有鹤丁令威,碧玉为骨玄霜衣。
曾城十二身所依,千年伐毛一度归。
洗髓织女黄姑矶,瑶台雪花大十围。
食之神爽肉不肥,乘风振羽芳菲菲。 -
191.《细君》 宋·曹勋
族类皆有偶,所偶各有方。
我本汉家女,远嫁乌孙王。
言语既不通,嗜欲宁相当。
生肉以为食,膻酪以为浆。 -
192.《送余泽还义兴》 宋·胡寅
挟策漳滨两韶稚,君后南随州计吏。
相逢冠岁璧池头,顿觉词华使人惴。
谓宜云路恣腾踏,岂料霜蹄多蹶踬。
君才视我十倍加,蓄积那堪五经笋。 -
193.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。 -
194.《生朝无以自慰作留贫荐一杯》 宋·王炎
私居饭半菽,官舍食无肉。
何用太清生,囊无一钱蓄。
人言骨相寒,有智不如福。
贫者轻于叶,富者重如玉。 -
195.《代呼延信夫以笋乞猫於韩子云》 宋·章甫
官居城一隅,屋漏如野处。
辛勤补绿萝,仅可待风雨。
移家幸亡恙,所苦多硕鼠。
齧衣费纫缝,盗肉恣含咀。 -
196.《忆我二首各三十韵》 宋·方回
忆我幼时事,南归自番禺。
三边已澒洞,内郡犹无虞。
故居山城间,四面阛闠区。
东西万货集,朝暮百贾趋。 -
197.《猛虎词》 唐·储光羲
寒亦不忧雪,饥亦不食人。
人肉岂不甘,所恶伤明神。
太室为我宅,孟门为我邻。
百兽为我膳,五龙为我宾。 -
198.《驱竖子摘苍耳(即卷耳)》 唐·杜甫
江上秋已分,林中瘴犹剧。
畦丁告劳苦,无以供日夕。
蓬莠独不焦,野蔬暗泉石。
卷耳况疗风,童儿且时摘。 -
199.《苦哉行五首(宝应中过滑州洛阳后同王季友作)》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
200.《苦哉行五首(宝应中过滑州洛阳后同王季友作)》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。