-
181.《荒园》 明·袁凯
莽莽荒园,阴阴雾霾。
剃以灌木,带以蒿莱。
鼷鼠踸踔,鸱鸮啸哀。
中有一士,憔悴形海三世不显,终身无媒。 -
182.《寒食行》 宋·张嵲
寒食由来古今重,四海人人作丘垅。
两京道上松柏多,尽是王公大家冢。
伊莫年年当此时,钿车宝马相追随。
纷纷锦树满原野,暖风迟日争光辉。 -
183.《再用前韵简丁端叔》 宋·陈傅良
乞邻亟只报何迟,愁绝饥甿一胜余。
上有加餐下相忆,莫同泛泛寄双鱼。 -
184.《赠叶伯永》 宋·章甫
忆昨辛巳秋,张帆过仪真。
别君适荆楚,寤寐怀故人。
狂寇初败盟,道路多纷纭。
思君不可见,疑君堕边尘。 -
185.《避寇》 宋·刘黻
戊午九月十,汹汹群寇生。
疋枹与赤水,参会童石氓。
烹牛饫凶竖,剚人谄妖灵。
长驱无龃龉,四境腾沸羹。 -
186.《送许尊师还大涤洞》 明·张羽
青山九锁处,白发一龛居。
清斋诵黄老,不阅世间书。
餐霞食真气,对月礼空虚。
暂来流水地,应与孤云疏。
遥知还山日,仙坛春草余。 -
187.《送元珍赴官合州》 宋·孔武仲
羁旅倦京国,春风常闭门。
叩门谁过我,云是竹王孙。
颀然八尺长,玉质文理温。
探之以群书,浩渺倾昆仑。 -
188.《冯万州当可以洞庭春色遗王子载盖用安定郡王》 宋·晁公溯
秋风洞庭波,霜落洲渚出。
黄芦半倾倒,江树无复色。
独余千木奴,后皇所嘉植。
芳辛有余味,不减玉斚沥。 -
189.《和菜花二首》 宋·陈普
华实根荄若个般,深知始解识鹹酸。
争春岂敢当红紫,贴地何能助碧丹。
未说余膏尤济用,最令中色真堪餐。
洛阳个个知扬拨,此物却无人会看。 -
190.《俞光远父子归马嶴兼托问讯故旧》 宋·戴表元
君不风深山野马生龙驹,又不见荒林老鹰鸠作雏。
男儿似种世所少,俞郎三世成清儒。
祗今道路满尘土,大袖已觉妨奔趋。
提携逐食何足羡,羡子有策宁亲躯。 -
191.《病后夏初杂书近况十首》 宋·方回
客楼卧病过花时,老态如狂复似痴。
甚欲不餐烟火食,颇能时赋草茅诗。
余生自晓寸关尺,他日谁传髓骨皮。
少许青梅倾斗酒,心醒貌醉尔焉知。 -
192.《题丁适之菊庄》 宋·方回
令威旧主芙蓉城,上帝谓此职未清。
敕赐别业非菽粟,屈餐陶采余秋英。
菊庄先生拜新号,掌管黄花躬播耕。
庄田庄屋几顷亩,庄官庄佃无姓名。
只好天随自荷锄,兼味佐以仙犬精。 -
193.《泊崇德县晓作》 宋·方回
岸上马蹄响,县中更鼓清。
篷背雨亦止,意当明旦晴。
梦记所泊处,乔木枯峥嵘。
天色果开否,浩浩惟风声。 -
194.《哭从兄良遇》 宋·方回
先祖五男子,其下八男孙。
白首涉患难,仅余二老存。
兄昔健如虎,行步疾飞奔。
长眉具寿相,修髯当风掀。 -
195.《送翁子秀归泉》 宋·李处权
昔从大小阮,日为林下游。
酒熟无孤斟,诗好不易酬。
形影一参商,书问缺置邮。
渴闻盛德事,仰止东家丘。 -
196.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
薄福值荒年,日餐三顿粥。
两眼挂青山,真味填枵腹。
贫有余,乐不足。
谁管古人见延寿不见延寿,山前麦熟与未熟。
无事岩泉洗耳听,幽禽巧奏阳春曲。
好大哥,快活快活。 -
197.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
五五午时书,妖邪尽扫除。
一堂风悄悄,千古意如如。
蒲饮先春雪,粽餐明月珠。
舌头如具眼,醉饱乐无余。 -
198.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
199.《吾心》 宋·释文珦
吾心静而贞,是乃出天禀。
驱之入尘樊,违性岂不甚。
所对非同流,欲语口还噤。
世涂机穽多,动足常懔懔。 -
200.《李允蹈以诗见诒走笔和之李号能诗诸贵人客也》 宋·孙应时
四海夥人物,百年各驰驱。
持身付埃尘,扰扰竟何须。
临邛家四壁,洛北饭一孟。
白首颇光劳,不愧初心无。