-
161.《文祝延二阕》 唐·沈亚之
闽山之杭杭兮水堋堋,吞荒抱大兮香叠层。
腾气清浑兮朝昏,神生其中兮宅幽凝。
居如山兮惠如水,处端卓兮赴下而忘鄙。 -
162.《送李馀及第归蜀》 唐·姚合
蜀山高岧峣,蜀客无平才。
日饮锦江水,文章盈其怀。
十年作贡宾,九年多邅回。
春来登高科,升天得梯阶。 -
163.《送王求》 唐·姚合
士有经世筹,自无活身策。
求食道路间,劳困甚徒役。
我身与子同,日被饥寒迫。
侧望卿相门,难入坚如石。 -
164.《寄狄拾遗,时为魏州从事》 唐·姚合
少在兵马间,长还系戎职。
鸡飞不得远,岂要生羽翼。
三年城中游,与君最相识。
应知我中肠,不苟念衣食。 -
165.《庄居野行》 唐·姚合
客行野田间,比屋皆闭户。
借问屋中人,尽去作商贾。
官家不税商,税农服作苦。
居人尽东西,道路侵垄亩。 -
166.《新昌里》 唐·姚合
旧客常乐坊,井泉浊而咸。
新屋新昌里,井泉清而甘。
僮仆惯苦饮,食美翻憎嫌。
朝朝忍饥行,戚戚如难堪。 -
167.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
168.《对酒》 唐·赵牧
云翁耕扶桑,种黍养日乌。
手挼六十花甲子,循环落落如弄珠。
长绳系日未是愚,有翁临镜捋白须。 -
169.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
170.《战城南》 唐·刘驾
城南征战多,城北无饥鸦。
白骨马蹄下,谁言皆有家。
城前水声苦,倏忽流万古。
莫争城外城,城里终闲土。 -
171.《江村》 唐·刘驾
江水灌稻田,饥年稻亦熟。
舟中爱桑麻,日午因成宿。
相承几十代,居止连茅屋。
四邻不相离,安肯去骨肉。
书生说太苦,客路常在目。
纵使富贵还,交亲几坟绿。 -
172.《七爱诗·元鲁山(德秀)》 唐·皮日休
吾爱元紫芝,清介如伯夷。
辇母远之官,宰邑无玷疵。
三年鲁山民,丰稔不暂饥。
三年鲁山吏,清慎各自持。 -
173.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
174.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
175.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
176.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
177.《谨和谏议罢郡叙怀六韵》 唐·陆龟蒙
已报东吴政,初捐左契归。
天应酬苦节,人不犯寒威。
江上思重借,朝端望载饥。
紫泥封夜诏,金殿赐春衣。
对酒情何远,裁诗思极微。
待升熔造日,江海问渔扉。 -
178.《古兴》 唐·聂夷中
片玉一尘轻,粒粟山丘重。
唐虞贵民食,只是勤播种。
前圣后圣同,今人古人共。
一岁如苦饥,金玉何所用。 -
179.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
180.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。