-
41.《送刁经臣归润州兼寄昙师》 宋·梅尧臣
古来山林士,一往不复返。
区区世上名,岂毕车自挽。
前有高山危,後有落日晚。
未知所止息,已慕田家饭。 -
42.《孟浩然骑驴图》 宋·刘克庄
坏墨残缣阅几春,灞桥风味尚如真。
摩挲只可夸同社,装饰应难奉贵人。
旧向集中窥一面,今于画里识前身。
世间老手惟工部,曾伏先生句句新。 -
43.《游太山四首其四岳下》 宋·苏辙
东来亦何求,聊欲观海岱。
海西尚千里,将行勇还退。
岱阴即齐疆,南往曾历块。
春深草木长,山暖冰雪溃。 -
44.《游泰山四首 岳下》 宋·苏辙
东来亦何求,聊欲观海岱。
海西上千里,将行勇还退。
岱阴即齐疆,南往曾历块。
春深草木长,山暖冰雪溃。 -
45.《九效·自修》 宋·葛立方
岁曶曶其欲颓兮,久栖身於幽仄。
虑修名之不立兮,聊广遂於前画。
搴玉英以自修兮,结荣茝以佩之。
服芰制而荷衣兮,又饰之以江蓠。 -
46.《遗吴冲卿大飨碑文》 宋·韩维
苍碑剥龙螭,突兀古殿侧。
世变文字异,岁久苔藓蚀。
谅非好事者,尘土未尝拭。
我来仰首看,百过不自息。 -
47.《再用前韵赠盐城四士》 宋·陈造
行李小盘薄,海西裨海东。
交情半新故,生世有遇逢。
从我二三子,草木臭味同。
业工画眉妩,饰此水雪容。 -
48.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
49.《简潘义荣》 宋·郑刚中
高槐记得绿阴垂,见公随诏趋丹墀。
今兹疏梅弄香粉,公坐鲠切还棲迟。
甘辞软暖定整售,此独难使壮者为。
苦言暝眩上所急,出林之木风摧之。 -
50.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
51.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
52.《次韵薛秘书见遗玉臂格谢书则堂扁额》 宋·魏了翁
人心之精微,未动孰为判。
邪正介然形,君子小人断。
熙熙大雅歌,洋洋关雎乱。
或觇时安乐,或识世屯难。 -
53.《关邑簿李大用任满》 宋·陈著
彩旗蔽野南风香,欢门遮马东路长。
黄童白叟百拜酒,鸾栖主人今日行。
忆昔焦氛涨天赤,手挽龙津力输涤。
簿领为职关系重,儒术饰吏经纶密。 -
54.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。 -
55.《月砚屏》 宋·项安世
云从林末起,水绕山根发。
古道无行人,疏星伴明月。
不知几千年,宝画閟岩穴。
郁盘不可耐,飞人苍崖骨。 -
56.《赠寿昌墨客叶实甫》 宋·方回
古人削竹以为笔,木板为方竹为策。
其字科斗或鸟迹,或篆或籀煤傅漆。
未有今人所谓墨,晋发汲冢尚可识。
地中间获钟鼎刻,文为之具未为极。 -
57.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二,