-
141.《食河豚》 宋·周晞稷
君不见楚王渡东萍如日,剖而食之甜似蜜。
河魨本自食杨花,花结浮萍萍结实。
又不见越王食鱠遗其馀,中流化作王馀鱼。
河魨本是当年物,尚带西子胸前酥。 -
142.《赠笔生施廷用》 明·虞堪
苕人艺者多艺笔,冯陆当年称第一。
冯陆之前谩有人,良工若个当俦匹。
吴兴遗老旧王孙,忆昔被诏游帝阍。
白玉堂中留补衮,冯也陆也此日其艺皆其抡。 -
143.《上韩持国》 宋·苏轼
韩氏三虎秉枢极,中有一虎似伟节。
端居隐几学无心,夙驾入朝常正色。
犯时独行太?畏?畾,回天不忌真药石。
辇致归来荷二圣,推排使至有众力。 -
144.《自金山放船至焦山》 宋·苏轼
金山楼观何耽耽,撞钟击鼓闻淮南。
焦山何有有修竹,采薪汲水僧两三。
云霾浪打人迹绝,时有沙户祈春蚕。
我来金山更留宿,而此不到心怀惭。 -
145.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记苦荼,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
146.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记荼苦,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
147.《次韵陈履常雪中》 宋·苏轼
可怜扰扰雪中人,饥饱终同寓一尘。
老桧作花真强项,冻鸢储肉巧谋身。
忍寒吟咏君堪笑,得暖欢呼我未贫。
坐听屐声知有路,拥裘来看玉梅春。 -
148.《寄赠胡先生》 宋·王安石
先生天下豪杰魁,胸臆广博天所开。
文章事业望孔孟,不复睥睨蔡与崔。
十年留滞东南州,饱足藜藿安蒿莱。
独鸣道德惊此民,民之闻者源源来。 -
149.《乾道癸巳腊後二日,桂林大雪尺余,郡人云前》 宋·范成大
忆昔北征秋遇雪,穹庐苦寒不堪说。
飞花如席暗燕然,把酒悲歌度佳节。
胡儿馆客类西河,鐍户不容浮蚁泄。
当时已分餐毡莩,宁复梦游炎岭热。 -
150.《园中晚饭示儿子》 宋·陆游
一饱何心慕万锺,小园父子自相从。
蚍蜉布阵雨将作,蛱蝶成团春已浓。
涧底束薪供晚爨,街头籴米续晨舂。
盘餐莫恨无兼味,自绕荒畦摘芥菘。 -
151.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
公才如洪河,灌注天下半。
风日未尝撄,昼夜圣所叹。
名世二十年,穷无歌舞玩。
入宫又见妒,徒友飞鸟散。 -
152.《次韵答张沙河》 宋·黄庭坚
张侯堂堂身八尺,老大无机如汉阴。
猛摩虎牙取吞噬,自叹日月不照临。
策名日已污轩冕,逃去未必焚山林。
我评君才甚高妙,孤竹截管空桑琴。 -
153.《次韵章禹直魏道辅赠答之诗》 宋·黄庭坚
我老倦多故,心期马少游。
愿为春眠蚕,吐丝自绸缪。
翩翩魏公子,阅世无全牛。
吹嘘鼓万物,领袖倾九流。 -
154.《饮城南即事》 宋·黄庭坚
阴阴花柳一百五,吹空白绵乱红雨。
已看燕子飞入帘,未有黄莺学人语。
斗鸡走狗轻薄儿,衣裾相鲜气相许。
半是墦闲醉饱人,还家骄色羞妇女。 -
155.《村田乐祭社图》 元·王冕
春风吹晴杏花雨,东村西村鸣社鼓。
长旂翩翩导前路,乐舞于于成队伍。
冠带郎君颜貌古,插竹簪花相媚妩。
可是平生惯尘土,不学时人觑面目。 -
156.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
157.《镇阳读书》 宋·欧阳修
春深夜苦短,灯冷焰不长。
尘蠹文字细,病眸濮无光。
坐久百骸倦,中遭群虑戕。
寻前顾後失,得一念十忘。 -
158.《赠道士蹇拱辰》 宋·贺铸
尝观妙手御风图,想像斯人世所无。
今识黄冠葆光子,爽气飘颻画不如。
岷峨东来九千里,眼饱高山与流水。
乘春更拟访天台,晨肇当年偶然耳。 -
159.《寄清凉和上人二首之一》 宋·贺铸
吾家无担石之储,朝四暮三如有余。
北岳官粮饱妻子,南朝僧寺寓图书。
迎船春色情亲我,坌马京尘笑谢渠。
莫作江东步兵待,翻然端不为鲈鱼。 -
160.《书西湖雷峰云讲主草书》 宋·无名氏
云师一生耽作草,银铁蟠空觑天巧。
老来逸气未全平,笔底锋鋩犹独扫。
开关勇士争赴敌,剑戟弓戈奋相缭。
睡龙没起求颔珠。