-
81.《双桧联句》 宋·李周
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
82.《白石岩》 宋·钱文婉
两道蟠溪锁碧山,飘然仙带绿回环。
千岩林木沟渠下,万顷沧田指掌间。
霜月天边清兴远,金钟云里梦魂间。
夕阳归步饶仙骑,懒拂烟萝下玉关。 -
83.《偈颂二十二首》 宋·释道生
佛法二字,人人知有。
狼毒砒霜,那容下口。
直饶透出威音前,也是痴狂外边走。 -
84.《木芙蓉》 宋·释辉
霜深才吐艳,日暮更饶红。
掩映残荷浦,冯夷败菊业。 -
85.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。 -
86.《梅花》 宋·王公炜
枯霜剪尽千林叶,才放江头第一春。
瘦影看来天爱画,孤根生处地无尘。
夜郎岁晚逢羁客,谷口寒云见似人。
绝是精神吟不尽,好枝和月插纱巾。 -
87.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
88.《双松联句》 宋·杨致祥
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
89.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
90.《双桧联句》 宋·种古
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
91.《双桧联句》 宋·种诊
古宇列双桧,森郁欹檐角。
高干若偃盖,低枝罗翠幄。
叶硬攒猬毛,子圆如雀壳。
盘根虽轮囷,呈才终卓牵。 -
92.《自瀛德趋东昌道中杂言八首》 明·蔡文范
馆矰津亭接,临川市暨连。
木绵随处有,贾客半吴船。
露脆秋梨白,霜含柿子鲜。
山东饶地利,十二古来传。
¤ -
93.《题三娘子画像三首》 明·冯琦
塞北佳人亦自饶,白题胡舞为谁娇。
青霜已尽边城草,一片梨花冷不销。 -
94.《腊日》 明·郭奎
腊日三年为异客,今年霜雪未全饶。
风尘暗满淮南路,雾雨寒生江上潮。
乡梦有时逢骨肉,此身何处托渔樵。
共来吴楚交兵地,烽火依稀似六朝。 -
95.《义士歌》 明·刘炳
番阳胡公,字振祖。
当元之季,以义起兵,克复郡治,纪功,授饶州府判。
后从官军转战至浮梁,与敌相拒,粮尽矢绝,义不辱,愤
骂,以身死之。 -
96.《题庐陵王子嘉古城读书处》 明·蒲庵禅师
古城阴处饶古木,古城城下烟水绿。
江上茅堂昼掩扉,知是先生读书屋。
先生山泽列仙臞,箧无黄金家有书。
灯火辛勤三十载,添得秋霜生鬓须。 -
97.《画葡萄引》 明·王九思
汉武唯知贵异物,博望常劳使西域。
大夏康居产富饶,胡桐柽柳非奇特。
独取葡萄入汉宫,遂遣天王亲外国。
当年肉味厌侯王,今日霜根遍西北。 -
98.《废寺》 明·张治
古寺饶苍苔,断础委蔓草。
秋高木叶深,霜重池荷老。
日光穿云来,竹色不可扫。
世代成古今,恻然伤怀抱。 -
99.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
100.《古风其十四》 唐·李白
胡关饶风沙。
萧索竟终古。
木落秋草黄。
登高望戎虏。