-
61.《出典宣城三首》 宋·李含章
分符惭寡术,荣抃出京畿。
况值新伙节,重经旧钓矶。
江村初雨歇,水国淡烟微。
一路风光好,还同衣锦归。 -
62.《寒食出郊三首》 宋·李揆
寒食深山路,桃花雨里开。
可怜传檄出,不为踏青来。
泥滑竹冈下,鸡鸣田舍隈。
邱园二十里,松槚有余哀。 -
63.《寒食出郊三首》 宋·李揆
春事遽如许,劳人浑不知。
柳垂山阙处,花发雨来时。
薄宦祗憔悴,故园成别离。
多情睇啼鸟,独与寸心违。 -
64.《寒食出郊三首》 宋·李揆
往岁逢寒食,青鞋踏落花。
题诗山寺壁,沽酒野人家。
草长春无际,身閒意自遐。
时时县亭畔,画遍水边沙。 -
65.《晚春出箭溪二首》 宋·陆九渊
晴云冉冉薄斜晖,春静衡门半掩扉。
风入墙头丹杏晚,高枝频颭乱花飞。 -
66.《晚春出箭溪二首》 宋·陆九渊
长蹊窈窕晴沙暖,绿树交加细草香。
归去不缘吾兴尽,月明应得更褰裳。 -
67.《颂古七首·三圣逢人即出》 宋·释慧勤
城南措大骑驴子,市北郎君跨马儿。
各各四蹄俱著地,三春同到月明池。 -
68.《成都遨乐诗二十一首·二日出城》 宋·田况
初岁二之日,言出东城闉。
缇骑隘重乳,淤车坌行尘。
原野信滋腴,景物争光新。
青畴隐遥壩,弱柳垂芳津。 -
69.《出塞(二首)》 明·戴铣
军行入大漠,遥见胡骑来。
死战四五合,白日昏黄埃。
战败虏星奔,血洒阴山隈。
高功在主将,南向班师回。
¤ -
70.《出塞(二首)》 明·戴铣
汉家开疆土,穷兵逐天骄。
后有窦车骑,前有霍嫖姚。
明时重文教,边功谁敢邀。
迩来逐小丑,已觉战士凋。 -
71.《出郭小园二首》 明·梁有誉
澹澹波光冉冉天,汀蒲沙柳共依然。
驱驰未卜宜瓜地,贫病犹营种秫田。
杜宇声残花似雪,鹁鸠啼急雨如烟。
朋游共弃嵇生懒,谁棹江湖载酒船。
¤ -
72.《出郭小园二首》 明·梁有誉
新水斜通浴鹭洲,苍苍孤屿镜中浮。
黄花未绽江南景,紫蟹先成水国秋。
旧路忽惊芳草合,高台独上暮云稠。
郊居岂为栖迟计,堪笑人间沈隐侯。 -
73.《自君之出矣(四首)》 明·刘琏
自君之出矣,金炉烟不袅。
思君如露桃,红泪堕春晓。 -
74.《自君之出矣(四首)》 明·刘琏
自君之出矣,蝉鬓枯可燎。
思君如流萤,持明徒自照。 -
75.《自君之出矣(四首)》 明·刘琏
自君之出矣,瑶瑟尘满柱。
思君如回风,旋转无定处。 -
76.《自君之出矣(四首)》 明·刘琏
自君之出矣,芳香销玉体。
思君如河冰,坚凝直到底。 -
77.《夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首》 明·陆容
白雁南来送蚤霜,江枫一夜换新妆。
风缘吹万空人籁,月欲成三过女墙。
秋蚁抱香浮暖液,荷蜂含蜜褪枯房。
茶铛泣处声如橹,错认书斋是野航。
¤ -
78.《夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首》 明·陆容
四郊丰稔听歌农,尊俎无劳为折冲。
且向座中成落魄,肯将天下议中庸。
满衣柑雾香分饤,百瓮梨云暖破封。
华发醉来搔欲短,灯前披影看鬔松。 -
79.《赋得自君之出矣(二首)》 明·马湘兰
自君之出矣,怕听侍儿歌。
歌入离人耳,青衫泪点多。 -
80.《赋得自君之出矣(二首)》 明·马湘兰
自君之出矣,不共举琼卮。
酒是消愁物,能消几个时?