-
221.《太常引 武昌别墅》 元·许有壬
胭脂山下老农家。
看雪树、翠交加。
香透小窗纱。
是昨夜、幽兰放花。
引泉浇树,破苔移菊,更种故侯瓜。
一笑有生涯。
但休叹、清霜鬓华。 -
222.《清心镜》 元·马钰
蒂苦瓜,香甘李。
去苦就甘,自通至理。
灭无明、混俗和光,且闲施俗礼。
访长安,经槐里。
心归物外,气收补里。
要无中、养就婴儿,饮天 -
223.《三奠子 辛卯七月,时久雨未霁,中以感寓为》 元·王恽
湛新秋风露,暧暧微霄。
梧叶下,桂香飘。
鹊翻银汉水,人渡玉兰桥。
欢能几,虹影断,渚宫遥。
人闲多巧,天上无*。
今古恨,苦相撩。
果瓜丝曲缀,儿女思空饶。
*轩晚,香露湿,可怜宵。 -
224.《浦上寓所》 明·袁凯
我有茅堂南浦浔,回岗千尺昼阴阴。
繁花映带墟烟密,弱竹留连海气深。
寂寂轩窗惟鸟下,萧萧风雨亦龙吟。
东家野老犹淳朴,酒熟瓜香数见寻。 -
225.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
226.《漫兴》 宋·张镃
茆舍丝瓜弱蔓堆,漫陂鹎鸭去仍回。
开帘正恨诗情少,风卷野香迎面来。 -
227.《太平印歌》 宋·张镃
修溪检校閒桃李,暗记苍苔唯屐齿。
野鸳时看立汀沙,个字分明尤足喜。
金驼银鼻岂关念,梦月当窗印寒水。
闺门瓜戍忽临期。 -
228.《哭菊存蕙山二兄》 宋·艾性夫
黄台瓜蔓已凄凉,五雁飘零不着行。
一脉仅余三老在,半年又哭两兄亡。
菊园霜熟秋香寂,蕙帐云寒春梦多。
愁绝吟魂招不得,西楼风雨忆连床。 -
229.《倦暑》 宋·陈棣
试作西风想,烦襟郁嫩凉。
李沉寒玉碧,瓜泛浅金黄。
羽扉徒挥雪,纱厨不贮香。
白醪虽可漉,染指敢先尝。 -
230.《和卓省元韵》 宋·陈宓
六十堂堂一讲师,平生矻矻鬓成丝。
紫阳道坦行来熟,洛水源深向上窥。
身岂匏瓜常不食,味耽昌歜有同谁。
旁人莫笑饥肠苦,回颊甘香胜似饴。 -
231.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
232.《次韵张耕道喜雨见怀兼呈赵宾旸》 宋·方回
疲氓多菜色,去守乏棠阴。
属虑千峰旱,俄闻六月霖。
面滩船欲涩,茗务井还深。
香润回瓜圃,声酣起蔗林。 -
233.《白酒歌为岩翁赋》 宋·黄庚
火云烧空日色烈,暑气着人方郁结。
岩翁宴客水亭东,竹色蕖香献清绝。
瓜削水晶莲剖珠,象箸犀盘盛陈列。
银罂捧出白玉醅,透鼻香浓风味别。 -
234.《听照旷尘外琴》 宋·李处权
老全冰玉姿,不受一滓尘。
弹琴看飞鸿,自是千载人。
幽兰写国香,白雪回阳春。
邈视嵇阮流,不肯加冠巾。 -
235.《送黎主簿》 宋·释绍嵩
及瓜一笑上浮艎,孤淡无君得趣长。
秋月春花入牙颊,锦机绣段出肝肠。
诗题寺壁云根润,江送蓬婆雪汗香。
丞相旧知为学苦,回轩应问石渠郎。 -
236.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
迅瀑千寻,悬崖万仞。
说法声高,验人机峻。
要扶法眼门风,花衲元非古锦。
堪笑高丽四九僧,面门搭了冬瓜印。
乳窦谤沉无香,是可忍孰不可忍。 -
237.《雪峰空长老求赞》 宋·释宗杲
慧空抓著吾痒处,吾尝劄著伊痛处。
痛处痒,痒处痛,不与千圣同途,岂与衲僧共用。
莫言扫帚竹时无钱筒,蒿枝丛林无梁栋。 -
238.《秋日山居好十首》 宋·舒岳祥
秋日山居好,清凉雁过初。
鸡头消暑夕,鸭脚待霜余。
莫净蜃虻远,瓜香蚤蚁除。
小园新雨过,菜甲自删锄。 -
239.《玉扑花》 宋·舒岳祥
花开压迳枝堪挽,花落铺阶雪不飘。
茧老蛾成投绿水,香乾蝶散了长条。
满地月明浓不扫,无人梅落怨难销。
老人另有心中事,愧尔投瓜乏报瑶。 -
240.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。