-
41.《枕屏儿》 宋·无名氏
江国春来,留得素英肯住。
月笼香,风弄粉,诗人尽许。
酥蕊嫩,檀心小,不禁风雨。
须东君、与他做主。 -
42.《通州雨夜寄孙中叔》 宋·郑獬
黑雨喷薄阴云驱,昏林号风秋声粗。
海气熏煮怒不泄,彭彭十月推雷车。
湿衣悯默瞠无睡,起对樽酒谁为娱。
此心岂复有双羽,一夜飞去不可拘。 -
43.《周知和以苏陈倡和韵赋水仙江梅蜡梅三种花谨》 宋·曾协
天工着意初放花,三英凛凛真一家。
镂冰点酥更团蜡,始信功深解生物。
临风却嗅心自知,粲兮粲兮哦古诗。
几年刻玉但成叶,一笑真同长康绝。 -
44.《牡丹》 宋·周弼
江南牡丹凡有几,德安打头歙为二。
金陵旧物间有之,池阳吴郡皆居次。
地近京畿种偏好,鄂城栽接不草草。
舂土筛泥绕画栏,石甃方坛净如扫。 -
45.《似告成寺主僧蟾秋海》 宋·陈著
出宫墙外步冬暄,转憩黄花翠竹边。
一笑偈言非本色,相留清供亦前缘。
土酥饤洁昏眵醒,汤乳包香老齿便。
只恐醉陶终爱酒,难陪惠远共修莲。 -
46.《赋山庵梅花》 宋·舒岳祥
庭前梅花八九树,长为春风导先路。
他山消息未曾真,特与诗人映门户。
无情有性悟色空,将影和香作言语。
吴酥入酒斗轻萌,是雪是花并月咀。
折来烛下看横斜,素屏淡墨无声句。 -
47.《亦好园即事》 宋·喻良能
谁将春色到山家,湖绿平堤草满沙。
细刻真酥水仙蕊,匀搓绛蜡海红花。
芳林得日莺还啭,香径无风蝶自斜。
聊与后生修故事,未妨诗酒作生涯。