-
41.《关中伤乱后》 唐·殷尧藩
去岁干戈险,今年蝗旱忧。
关西归战马,海内卖耕牛。 -
42.《宿白马津寄寇立》 唐·沈亚之
客思听蛩嗟,秋怀似乱砂。
剑头悬日影,蝇鼻落灯花。
天外归鸿断,漳南别路赊。
闻君同旅舍,几得梦还家。 -
43.《送马戴入山》 唐·顾非熊
古木乱重重,何人识去踪。
斜阳收万壑,圆月上三峰。
云里泉萦石,窗间鸟下松。
唯应采药客,时与此相逢。 -
44.《题崔驸马林亭》 唐·朱庆馀
选居幽近御街东,易得诗人聚会同。
白练鸟飞深竹里,朱弦琴在乱书中。
亭开山色当高枕,楼静箫声落远风。
何事宦涂犹寂寞,都缘清苦道难通。 -
45.《经马镇西宅(一作马镇西故第)》 唐·许浑
将军久已没,行客自兴哀。
功业山长在,繁华水不回。
乱藤侵废井,荒菊上丛台。
借问此中事,几家歌舞来。 -
46.《严塘经乱书事》 唐·郑启
尘生宫阙雾濛濛,万骑龙飞幸蜀中。
在野傅岩君不梦,乘轩卫懿鹤何功。
虽知四海同盟久,未合中原武备空。 -
47.《投宣谕张侍郎乱后遇毗陵》 唐·杜荀鹤
此生今日似前生,重著麻衣特地行。
经乱后囊新卷轴,出山来见旧公卿。
雨笼蛩壁吟灯影,风触蝉枝噪浪声。
闻道中兴重人物,不妨西去马蹄轻。 -
48.《咏美人骑马》 唐·无名氏
骏马娇仍稳,春风灞岸晴。
促来金镫短,扶上玉人轻。
帽束云鬟乱,鞭笼翠袖明。
不知从此去,何处更倾城。 -
49.《士马后见赤松舒道士》 唐·贯休
满眼尽疮痍,相逢相对悲。
乱阶犹未已,一柱若为支。
堰茗蒸红枣,看花似好时。
不知今日后,吾道竟何之。 -
50.《马希振葬地碣》 唐·佚名
乱石之壤,绝世之冈。
谷变庚戌,马氏无王。 -
51.《游马耳山》 唐·萧颖士
兹山表东服,远近瞻其名。
合沓尽溟涨,浑浑连太清。
我来疑初伏,幽路无炎精。
流水出溪尽,覆萝摇风轻。 -
52.《刘太尉琨伤乱》 南北朝·江淹
皇晋遘阳九,天下横氛雾。
秦赵值薄蚀,幽并逢虎据。
伊余荷宠灵,感激狥驰骛。
虽无六奇术,冀与张韩遇。 -
53.《乱后行经吴御亭》 南北朝·庾肩吾
邮亭一回望,风尘千里昏。
青袍异春草,白马即吴门。 -
54.《少年游·长安古道马迟迟》 宋·柳永
长安古道马迟迟,高柳乱蝉嘶。
夕阳岛外,秋风原上,目断四天垂。
(岛 一作:鸟)
归云一去无踪迹,何处是前期?狎兴生疏,酒徒萧索,不似少年时。 -
55.《竹马子·登孤垒荒凉》 宋·柳永
登孤垒荒凉,危亭旷望,静临烟渚。
对雌霓挂雨,雄风拂槛,微收烦暑。
渐觉一叶惊秋,残蝉噪晚,素商时序。
览景想前欢,指神京,非雾非烟深处。 -
56.《碧牡丹(焦成马上口占)》 宋·晁补之
渐老闲情减。
春山事、撩心眼。
似血桃花,似雪梨花相间。
望极雅川,阳焰迷归雁。 -
57.《宴清都·送马林屋赴南宫分韵得动字》 宋·吴文英
柳色春阴重。
东风力,快将云雁高送。
书檠细雨,吟窗乱雪,井寒笔冻。
家林秀桔霜老,笑分得、蟾边桂种。 -
58.《水调歌头(余初入建府,触妓于马上·后于酒边,妓自言,故赋之)》 宋·刘辰翁
雨声深院里,歌扇小楼中。
当时飞燕马上,妖艳为谁容。
娇颤须扶未稳,腰褭轻笼小驻,玉女最愁峰。
掠鬓过车骤,回首意冲冲。 -
59.《点绛唇·十月二日马上作》 清·龚自珍
一帽红尘,行来韦杜人家北。
满城风色,漠漠楼台隔。
目送飞鸿,景入长天灭。
关山绝,乱云千叠,江北江南雪。 -
60.《司马错论伐蜀》 两汉·刘向
司马错与张仪争论于秦惠王前,司马错欲伐蜀,张仪曰:“不如伐韩。
”王曰:“请闻其说。
”对曰:“亲魏善楚,下兵三川,塞轘辕、缑氏之口,当屯留之道,魏绝南阳,楚临南郑,秦攻新城宜阳,以临二周之郊,诛周主之罪,侵楚魏之地。
周自知不救,九鼎宝器必出。