-
301.《和浦勉道转运判官巡行出关韵》 宋·袁说友
涛雷殷昼候前驱,驷马桥边使者车。
风约江声喧笑语,山迎雨脚傍阎闾。
城头北海倾樽后,马耳西风揽辔初。
关外秋来闻小熟,更将余瘵入呵嘘。 -
302.《拿舟送使长马少卿既酌别维舟小憩与李彦中各》 宋·曾丰
宾主相从久,情亲更受知。
追随船泊处,饯送酒醒时。
落照关思忆,垂杨管别离。
非诗愁莫写,愁绝不胜诗。 -
303.《过严关》 宋·曾丰
誓不南游今复游,东西虽异等南州。
妻儿累己何人免,行止关天不自由。
伏枥过都从野马,乘流遇坎任虚舟。
严关猿鸟休相笑,更过梅关笑却羞。 -
304.《关参议刘仲洪就京制置辟入蜀二首》 宋·曾丰
蜀屈严公子,先声到处惊。
幕中添老杜,关外得长城。
渭上屯田便,山西买马平。
愿言宾与主,无立小功名。 -
305.《初入秦川路逢寒食》 唐·李隆基
洛阳芳树映天津,灞岸垂杨窣地新。
直为经过行处乐,不知虚度两京春。
去年馀闰今春早,曙色和风著花草。 -
306.《南出雀鼠谷答张说》 唐·李隆基
雷出应乾象,风行顺国人。
川途犹在晋,车马渐归秦。
背陕关山险,横汾鼓吹频。
草依阳谷变,花待北岩春。
闻有鹓鸾客,清词雅调新。
求音思欲报,心迹竟难陈。 -
307.《横吹曲辞·陇头水》 唐·杨师道
陇头秋月明,陇水带关城。
笳添离别曲,风送断肠声。
映雪峰犹暗,乘冰马屡惊。
雾中寒雁至,沙上转蓬轻。
天山传羽檄,汉地急征兵。
阵开都护道,剑聚伏波营。
于兹觉无度,方共濯胡缨。 -
308.《横吹曲辞·陇头水》 唐·卢照邻
陇坂高无极,征人一望乡。
关河别去水,沙塞断归肠。
马系千年树,旌悬九月霜。
从来共呜咽,皆是为勤王。 -
309.《横吹曲辞·长安道》 唐·贯休
憧憧合合,八表一辙。
黄尘雾合,车马火热。
名汤风雨,利辗霜雪。
千车万驮,半宿关月。
上有尧禹,下有夔契。
紫气银轮兮常覆金阙,仙掌捧日兮浊河澄澈。
愚将草木兮有言,与华封人兮不别。 -
310.《横吹曲辞·雨雪曲》 唐·李端
天山一丈雪,杂雨夜霏霏。
湿马胡歌乱,经烽汉火微。
丁零苏武别,疏勒范羌归。
若著关头过,长榆叶定稀。 -
311.《猛虎行》 唐·李白
朝作猛虎行,暮作猛虎吟。
肠断非关陇头水,泪下不为雍门琴。
旌旗缤纷两河道,战鼓惊山欲倾倒。
秦人半作燕地囚,胡马翻衔洛阳草。 -
312.《相和歌辞·从军行二首》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。 -
313.《相和歌辞·从军行六首》 唐·刘长卿
回看虏骑合,城下汉兵稀。
白刃两相向,黄云愁不飞。
手中无尺铁,徒欲突重围。
落日更萧条,北方动枯草。 -
314.《相和歌辞·从军行五首》 唐·令狐楚
荒鸡隔水啼,汗马逐风嘶。
终日随旌旆,何时罢鼓鼙。
孤心眠夜雪,满眼是秋沙。
万里犹防塞,三年不见家。 -
315.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
316.《相和歌辞·估客乐》 唐·元稹
估客无住著,有利身即行。
出门求火伴,入户辞父兄。
父兄相教示,求利莫求名。
求名有所避,求利无不营。 -
317.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
318.《杂曲歌辞·蓟门行五首》 唐·高适
蓟门逢古老,独立思氛氲。
一身既零丁,头鬓白纷纷。
勋庸今已矣,不识霍将军。
汉家能用武,开拓穷异域。 -
319.《杂曲歌辞·结客少年场行》 唐·卢照邻
长安重游侠,洛阳富才雄。
玉剑浮云骑,金鞍明月弓。
斗鸡过渭北,走马向关东。
孙宾遥见待,郭解暗相通。 -
320.《杂曲歌辞·少年行二首》 唐·王昌龄
西陵侠年少,送客过长亭。
青槐夹两路,白马如流星。
闻道羽书急,单于寇井陉。
气高轻赴难,谁顾燕山铭。