-
81.《刘器之阴山七骑图》 宋·孔武仲
北风飒飒边云黄,飞沙噎日天惨苍。
驾鹅鸣哀雁不翔,七骑正出阴山旁。
山傍阴尘岁无阳,鸟飞堕翼人立僵。
犯寒跨鞍知悍强,以此决战谁能当。 -
82.《范令人生日》 宋·晁公溯
文正垂芳久,风流八叶萧。
名传庆历颂,功冠宝元朝。
人物追三代,仪刑正百僚。
后来登玉筍,故自有霜条。 -
83.《眉山史颐老秀才遣人寄诗用其韵答之》 宋·晁公溯
衰的临沧江,华发羞照映。
人怜貌枯槁,水与心清净。
所居少席暖。
况望有屋润。 -
84.《送路守》 宋·郭印
道衰世弥隘,俗薄人易骄。
一为居所移,盛气干云霄。
官曹出已下,俯视如僬侥。
崇卑两悬绝,相望天壤辽。 -
85.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
86.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
87.《送金华黄晋卿之诸暨州判官》 宋·宋无
夫子今衡监,斯文属任兹。
擅场年鼎盛,抱业器环奇。
鹗度崭头角,莺迁夺羽们。
词源倾渤澥,笔阵偃蛟螭。