-
21.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。 -
22.《中秋夜洞庭湖对月歌》 清·查慎行
长风霾云莽千里,云气蓬蓬天冒水。
风收云散波乍平,倒转青天作湖底。
初看落日沉波红,素月欲升天敛容。
舟人回首尽东望,吞吐故在冯夷宫。 -
23.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
24.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
25.《赠宋小著》 宋·四锡
紫皇御天方视事,将择灵官补仙吏。
金波古殿寒星帘,虹节蜺旌观就试。
白皙仙人皆雪衣,衣冠森列蟾蜍墀。
宝盘初赐红霞馔,斗魁挹酒空淋漓。 -
26.《骊山(一作途经骊山(一作望华清宫感事)》 唐·许浑
闻说先皇醉碧桃,日华浮动郁金袍。
风随玉辇笙歌迥,云卷珠帘剑佩高。
凤驾北归山寂寂,龙旟西幸水滔滔。
贵妃没后巡游少,瓦落宫墙见野蒿。 -
27.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
28.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
29.《将进酒》 唐·陈陶
金尊莫倚青春健,龌龊浮生如走电。
琴瑟盘倾从世珠,黄泥局泻流年箭。
麻姑爪秃瞳子昏,东皇肉角生鱼鳞。
灵鳌柱骨半枯朽,骊龙德悔愁耕人。 -
30.《鄂渚悟道歌》 唐·吕岩
纵横天际为闲客,时遇季秋重阳节。
阴云一布遍长空,膏泽连绵滋万物。
因雨泥滑门不出,忽闻邻舍语丹术。 -
31.《省试骊珠诗》 唐·耿湋
是日重泉下,言探径寸珠。
龙鳞今不逆,鱼目也应殊。
掌上星初满,盘中月正孤。
酬恩光莫及,照乘色难逾。
欲问投人否,先论按剑无。
傥怜希代价,敢对此冰壶。 -
32.《文公书厨·於穆元圣》 宋·陈普
骊龙抱明珠,高卧万丈下。
岂无善水人,谁是得珠者。
至人有神手,上智无浅心。
直须入无伦,始克开重阴。 -
33.《杂曲歌辞·君子有所思行》 唐·贯休
我爱正考甫,思贤作商颂。
我爱扬子云,理乱皆如凤。
振衣中夜起,露花香旖旎。
扑碎骊龙明月珠, -
34.《渼陂行(陂在鄠县西五里,周一十四里)》 唐·杜甫
岑参兄弟皆好奇,携我远来游渼陂。
天地黤惨忽异色,波涛万顷堆琉璃。
琉璃汗漫泛舟入,事殊兴极忧思集。 -
35.《还举人歌行卷》 唐·贯休
厚于铁围山上铁,薄似双成仙体缬。
蜀机凤雏动蹩躠,珊瑚枝枝撑著月。
王恺家中藏难掘,颜回饥僝愁天雪。
古松直笔雷不折,雪衣女啄蟠桃缺。
珮入龙宫步迟迟,绣帘银殿何参差,即不知骊龙失珠知不知。 -
36.《拟君子有所思二首》 唐·贯休
我爱正考甫,思贤作商颂。
我爱扬子云,理乱皆如凤。
振衣中夜起,露花香旖旎。
扑碎骊龙明月珠, -
37.《王家坡观瀑》 近代·陈三立
松底秋风翻两袂,杂随妇孺探胜地。
长谷横出小天池,斗下荦确沙石碎。
再折冥径路绝,披拂榛莽穿荒翳。
衣牵发甫脱免,乱石磊磊堆无次。 -
38.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
39.《分题龙宫宝石送陈庭学之官城都》 明·全室宗泐
成都山水区,龙宫遗宝石。
苔藓滋古文,波涛含润色。
骊珠化海榴,神变安可测。
想当听经时,云寒夜堂寂。 -
40.《李龙眠画雪中捕鱼图》 明·唐之淳
玉龙行空不成雨,首触银河落秋浦。
帝遣神工种白榆,皓鹤飞来老鹇舞。
榜儿踏船依楚竹,不钓齐璜饵荆玉。
波寒月黑大星稀,万斛骊珠岂胜掬。
夜阑缄素报麻姑,桑下尘飞海欲枯。
何如去作蓬莱主,五城不夜无寒暑。