-
181.《再和三首》 宋·苏辙
穴鼠何须窭数衔,粗官不用苦高谈。
夜倾渌蚁风吹竹,昼拥黄?雪覆庵。
每作微词还自笑,偶渐余润亦成酣。
公诗精绝非伦拟,自古骚人尽在南。 -
182.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
183.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
184.《除夜泊彭蠡湖遇大风雨》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓搒彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
185.《閤门廖舍人知袁州》 宋·杨亿
駸駸五马动征尘,太守风流世绝伦。
身事汉庭为小相,家传楚国是骚人。
烟波莫歎重湖远,桑梓仍将别墅鄰。
麦穗微黄稻苗绿,朱轓入境便行春。 -
186.《汤丞相生日二十韵》 宋·韩元吉
宝历千龄会,神槎八月流。
人知挺生杰,天欲中兴周。
文笔超三古,声名溢九州。
宏才自伊吕,余事岂庆刘。 -
187.《送汪内相移镇宣城》 宋·黄公度
龙纪膺图代,龟书出洛年。
人文初炳焕,神化共回旋。
大雅藩篱缺,诸儒门户专。
天将扶古道,岳始降名贤。 -
188.《泊雷公步涉豫章境江流淼漫烟村夹岸景色横出》 宋·李吕
我昔阅画图,酷暑江天景。
是行不作难,巨舰寄萍梗。
柁楼一放目,合付诗管领。
烟雨山出没,浦溆林逾静。 -
189.《送赵彦修》 宋·李吕
六月红尘如火烈,朝来一雨炎威歇。
渐看蘋末起凉颸,推上冰轮作清绝。
王孙叱驭欲何之,直向铨曹射佳阙。
天生良才必有用,岂应付与咐等埒。 -
190.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
191.《赠杜谘秘校》 宋·强至
唐代诗人杰,家居世杜陵。
祖风今不坠,君学善相承。
气直横秋鹗,文雄绝汉鹏。
风骚如命将,坛复让谁登。 -
192.《依韵奉和司徒侍中雪二十韵》 宋·强至
瑶林纷有蕊,玉海浩无津。
盖地都藏险,漫天不露垠。
片轻消凿落,光冷夺纯钧。
贺笏庭前客,欢杯陇上民。 -
193.《赠施都正三首》 宋·陈造
雨窗舞晦明,风竹作骚屑。
断无思归梦,人境两清绝。
道人气金玉,妙论挟冰雪。
未须金鼎丹,始可黑霜发。 -
194.《腊茶并三诗送李元诚》 宋·陈造
北风吹霜战林樾,菊花雕零梅未发。
留君无物供吟笔,一炷沉烟伴清绝。
骚人悲凄为摇落,舟挽不回仍此别。
还家试碾壑源春,何似卢郎三百月。 -
195.《次韵解禹玉》 宋·陈造
夫君官职虽西班,夫君不独师孔颜。
画手人言逼曹{羁去马换月},诗力自诡追子山。
对客每游庖丁刃,得兴笑解齐女环。
般礴臝前笔未落,竞病韵险思不悭。 -
196.《和洪司令梅花》 宋·吴泳
每至梅花辄解颜,瑶林孤绝迥难攀。
拟将和靖横枝句,搂入离骚大小山。 -
197.《魏衍见过》 宋·陈师道
暑雨不作凉,爽风只自高。
我老亦衰疾,奈此正郁陶。
魏侯有新语,高处近风骚。
隐几聆五字,未觉历日劳。 -
198.《张元举惠江南李王帐中香》 宋·王灼
西楼北苑春色浓,日日醉倒骈齿翁。
归来万事不整理,笑倚娥皇冰雪容。
叠笺共写霓裳谱,更作新声邀醉舞。
瑶光殿里帐拖红,一尺炉烟日亭午。 -
199.《感事咏菊》 宋·冯时行
寒花冷艳为谁发,霜露泠泠祗汝侵。
弱质向人如有托,清香绝世本无心。
会逢仙老收灵药,不用骚人费苦吟。
十载岂无陶靖节,东篱萧索待知音。 -
200.《和次子积雨损红木犀》 宋·曹勋
应向西瑶立赤墀,鲜云仍带绿烟宜。
要先篱菊三秋艳,不放蟾华一点窥。
颇讶夙宵凉雨疾,顿思晨发晓光披。
骚人豪举经年意,绝叹丰姿积渐吹。