-
141.《投赠徐平江三十韵》 宋·韩元吉
上圣恢方载,吴门翊帝京。
千秋季子国,百雉阖闾城。
屏翰资良牧,文昌辍贰卿。
龙墀虚紫橐,虎节驻红旌。 -
142.《送汪内相移镇宣城》 宋·黄公度
龙纪膺图代,龟书出洛年。
人文初炳焕,神化共回旋。
大雅藩篱缺,诸儒门户专。
天将扶古道,岳始降名贤。 -
143.《竹源之集奇仲不赴萧屯以诗嘲之再用原韵》 宋·刘子翚
平生老子兴,浑奇幽绝处。
宁嫌一坡远,甘作十歇去。
至今清梦狂,时走松阴路。
心忻自吟哦,技疗辄披露。 -
144.《酬潘县尉》 宋·王之道
尧明文采灿星宿,子全道义高金玉。
伤哉二子不可见,墓上悲风号拱木。
逢君论在友话偶及,令我吞声为渠哭。
因渠感君不我鄙,远寄锦囊诗一轴。 -
145.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
146.《奉和御製朝谢玉皇大帝致斋夜天书道场观鹤下》 宋·夏竦
紫皇斋祓感青冥,仙骥徊翔瑞气平。
百和真香凝玉羽,九枝芳焰动星精。
远辞金阙衔灵命,俯瞰瑶台郊帝祯。
矫翼乍侵龙旆影,扬音微杂凤箫声。
应须置祀昭神异,岂止登歌纪圣明。
藻卫仰观皆率舞,益知天意合三清。 -
147.《寄苏子美》 宋·韩维
暮登谯城上,延首望东道。
春风千里至,远思生怀抱。
故人客南楚,素节方自保。
黄鹄垂其翼,赤骥伏栈皂。 -
148.《送吕寺丞》 宋·韩维
古有从军乐,人今衣彩行。
春风骐骥健,朝日凤凰鸣。
树远秦中道,花繁塞下城。
篇章闻旧俗,当为放遗声。 -
149.《送蔡同年守四明》 宋·郑獬
尚书蔡公在廊庙,器业文章第一人。
绣墩赐坐议大政,天子称之社稷臣。
渥洼遗种出骥子,才生七日超其群。
蔚如长松倚绝壁,洒落不杂人间尘。 -
150.《依韵答公节》 宋·强至
长髯踏昏鼓,诗卷置予怀。
屡读销兰炬,幽眠废竹斋。
雷陈叨契密,李杜愧名偕。
明月惊双目,清风畅百骸。 -
151.《杜侍郎挽词三首》 宋·陈师道
骥騄方怀远,松筠忽有秋。
雍容名士数,终始法家流。
凛凛惊千载,堂堂閟一丘。
能令羊季子,不肯过西州。 -
152.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
153.《壁间所挂山水图》 宋·李廌
老骥无能空在闲,苜蓿既饱思行山。
谁知八幅分向背,恍如百里随跻攀。
云烟蒙蒙心共远,草树阴阴日将晚。
一声幽鸟隔前溪,万古回春来叠巘。 -
154.《寄舍弟二首》 宋·李新
冷浆庭巷四时秋,巧拙时情不解谋。
远客病容诗共瘦,故乡野水泪通流。
稍辜破镜刀头约,尽失苍蝇骥尾游。
他日江湖看生计,鸭头春浪一扁舟。 -
155.《寄姚文发》 宋·郑刚中
芳荪小绣肩相拍,拍初同作江湖客。
梦里春风三十年,青铜照我头都白。
与公常日话潇湘,恨不此身生两翼。
何如附骥得千里,再此搜寻旧踪迹。 -
156.《甲辰年得男子经道以诗相贺因报之》 宋·郑刚中
两梦尝占女子祥,偶悬弧矢亦非常。
渥洼方合生骐骥,枳棘安能出凤凰。
自顾此身无远业,所期前世有遗芳。
新诗相贺来何晚,汤饼惟公不在堂。 -
157.《春送杨彦侯赴试建阳用曾南丰湖水碧韵》 宋·李弥逊
人生不合留飞黄,骊驹夜发生悲凉。
马足着沙去莫挽,一日万里风云翔。
月明霜枝挂秋香,桂宫高架辛夷梁。
长梯摘日岂惮远,世上不数琼瑶光。 -
158.《送王三十六机宜召赴行在》 宋·李弥逊
烟昏海树春,草木有秋色。
登临翻百忧,念子将远适。
子如揪柏桑,那有十围杙。
长年百僚底,许国心自赤。 -
159.《送贾可封随郭帅还西城三十韵》 宋·王之望
岘山之阳汉江浦,黄花九月迷村坞。
故人船上初识君,白酒黄鸡对樽俎。
坐中意气最相亲,便许论交输肺腑。
君时方壮我尚少,杯酒相逢各豪举。 -
160.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。