-
41.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
金丹饵了骨毛轻,便觉蓬莱去有程。
澄湛药炉分玉粉,凄凉气海彻三清。
昆仑宫殿年年声,紫府楼台日日成。
只此便乘云鹤驾,笑人笑我学长生。 -
42.《泽民见示游洞宫护圣二诗次来韵》 宋·吴芾
洞府藏真锁碧峦,我来顿觉百忧宽。
真人已去留遗像,古木犹存翳旧坛。
清入杖藜襟抱豁,冷侵衣袂骨毛寒。
何妨便作诛茅计,幸我年来已挂冠。 -
43.《登东宝山僧舍》 宋·徐照
扪萝上才绝,移舟泊前滩。
火云满行路,剥啄敲柴关。
脱裳挂木杪,喘汗如浆翻。
主人喜客来,笑话生春温。 -
44.《秋声》 宋·苏泂
枕边无寐骨毛轻,露欲为霜月正明。
一叶梧桐如唤客,起来搔首听秋声。 -
45.《约刘良叔观苔梅》 宋·方岳
黄昏疏影横斜月,说似诗人仔细看,藓树卧龙鳞甲老,霜桥立马骨毛寒。
共寻雪句心犹苦,只嚼冰须齿亦酸。
涪老未为知已在,水仙驿竟弟兄给。 -
46.《次韵童尚质书怀三首》 宋·陈著
夜室清如许,檠镫便且明。
哦诗须已断,看剑气难平。
露户浸孤月,江城知几更。
枕书俄作梦,梦觉骨毛轻。 -
47.《穀城主簿王崇者少得养生禅寂之道中年弃官入》 宋·宋庠
余本丘壑人,失计蹈尘网。
轩冕忽缰锁,风波若流荡。
高羽颠宏罗。
奔骖偾归鞅。 -
48.《题苍云亭》 宋·张镃
老桧分行直瓦亭,激泉岩罅骨毛醒。
从来庐阜太行眼,对此须教一样青。 -
49.《天平山谒范文正祠登白云亭》 宋·叶茵
为谒先儒马鬣茔,倚藤得得上天平。
直疑寺外崚嶒石,犹是胸中数万兵。
松障四开心目快,山泉一歃骨毛清。
坐间恰动思亲念,隐隐白云何处生。 -
50.《次韵酬昌秋侠见贶之句》 宋·孔武仲
读君诗句骨毛寒,直恐吟来得意难。
划若震雷惊蛰户,烂如奎宿照云端。
锋芒剸截昆山玉,意气腾凌大海澜。
欲识词源最清处,露珠新滴水精盘。 -
51.《题方家峪刘寺山门》 宋·顾逢
洒墨起云端,神威耸众观。
直疑鲜甲动,相对骨毛寒。
瞠目真如活,腾空似不难。
传闻风雨夜,雷电绕阑干。 -
52.《颂古二十五首》 宋·释崇岳
腊月烧山,天宽地宽。
筑著磕著,彻骨毛寒。 -
53.《白赋息耕》 宋·释智愚
叶深烟气暖,杭软骨毛香。
巢许垂清节,临流不尔忘。 -
54.《浙江潮图》 宋·释智愚
怒势自惊殊莫拟,静心人见骨毛寒。
平生一对风波眼,今日晴窗不忍看。 -
55.《无尽藏斋》 宋·王洋
矫首层霄俯翠峦,虚空不住骨毛寒。
古今等是无穷境,风月何嫌取意看,巢寄一枝惟自足。
风抟九万岂知难,与君同入逍遥境。
方信乾坤宇宙宽。 -
56.《重游雁山分得六题·天聪洞》 宋·薛嵎
天听本非耳,形容独费吟。
岂伊空凿团,能探杳冥心。
混沌开中窍,空虚纳众音。
下临千仞险,当暑骨毛森。 -
57.《题吴季章挹秀堂》 宋·曾丰
造物鼎新开画图,江蟠前后山负隅。
一尘不动鸥出没,万变无心云卷舒。
主人倚坐扶栏立,太清之气交相袭。
风烟席上骨毛醒,文字场中星斗湿。 -
58.《赠毛仙翁》 唐·郑澣
至道无名,至人长生。
爰观绘事,似挹真形。
方口渥丹,浓眉刷青。 -
59.《赠毛仙翁》 唐·李翱
紫霄仙客下三山,因救生灵到世间。
龟鹤计年承甲子,冰霜为质驻童颜。
韬藏休咎传真箓,变化荣枯试小还。
从此便教尘骨贵,九霄云路愿追攀。 -
60.《赠毛仙翁》 唐·王起
冰霜肌骨称童年,羽驾何由到俗间。
丹灶化金留秘诀,仙宫嗽玉叩玄关。
壶中世界青天近,洞里烟霞白日闲。
若许随师去尘网,愿陪鸾鹤向三山。