-
101.《寄上韩愈侍郎》 唐·王建
重登大学领儒流,学浪词锋压九州。
不以雄名疏野贱,唯将直气折王侯。
咏伤松桂青山瘦,取尽珠玑碧海愁。 -
102.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
103.《李花二首》 唐·韩愈
平旦入西园,梨花数株若矜夸。
旁有一株李,颜色惨惨似含嗟。
问之不肯道所以,独绕百匝至日斜。 -
104.《送进士刘师服东归》 唐·韩愈
猛虎落槛阱,坐食如孤豚。
丈夫在富贵,岂必守一门。
公心有勇气,公口有直言。
奈何任埋没,不自求腾轩。 -
105.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
106.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
107.《送进士刘师服东归》 唐·韩愈
猛虎落槛阱,坐食如孤豚。
丈夫在富贵,岂必守一门。
公心有勇气,公口有直言。
奈何任埋没,不自求腾轩。 -
108.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
109.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
110.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
111.《寄韦珩》 唐·柳宗元
初拜柳州出东郊,道旁相送皆贤豪。
回眸炫晃别群玉,独赴异域穿蓬蒿。
炎烟六月咽口鼻,胸鸣肩举不可逃。 -
112.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
113.《华山歌》 唐·刘禹锡
洪垆作高山,元气鼓其橐。
俄然神功就,峻拔在寥廓。
灵迹露指爪,杀气见棱角。
凡木不敢生,神仙聿来托。 -
114.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
115.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
116.《秋江早发》 唐·刘禹锡
轻阴迎晓日,霞霁秋江明。
草树含远思,襟杯有馀清。
凝睇万象起,朗吟孤愤平。
渚鸿未矫翼,而我已遐征。 -
117.《西山兰若试茶歌》 唐·刘禹锡
山僧后檐茶数丛,春来映竹抽新茸。
宛然为客振衣起,自傍芳丛摘鹰觜。
斯须炒成满室香,便酌砌下金沙水。 -
118.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
119.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
120.《答卢仝》 唐·孟郊
楚屈入水死,诗孟踏雪僵。
直气苟有存,死亦何所妨。
日劈高查牙,清棱含冰浆。
前古后古冰,与山气势强。