-
61.《登钓台》 明·西吾衡上
丈夫于世各有营,岂为公卿以身辱。
先生汉之一布衣,千古谁堪继芳躅。
我来停舟一登跳,双台杳渺林端矗。
江水沈沈彻骨清,山光霭霭有余绿。 -
62.《晓寒曲》 明·袁宗
秋江夜雨芙蓉老,翡翠双飞下红蓼。
鲤鱼风起鸿雁悲,彻骨清寒梦魂杳。
碧纱如烟隔啼鸟,龟甲屏风香篆小。
阿侯白马不归来,被冷鸳鸯洞房晓。 -
63.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂前霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
64.《夜过舒尧文戏作》 宋·苏轼
先生堂上霜月苦,弟子读书喧两庑。
推门入室书纵横,蜡纸灯笼晃云母。
先生骨清少眠卧,长夜默坐数更鼓。
耐寒石砚欲生冰,得火铜瓶如过雨。
郎君欲出先自赞,坐客敛衽谁敢侮。
明朝阮籍过阿戎,应作羲之羡怀祖。 -
65.《以屏山赠欧阳叔弼》 宋·苏轼
漫郎天骨清,生与世俗异。
学道新有得,为贫聊复仕。
每于红尘中,常起青霞志。
屏山辍赠子,莫遣污簪珥。
寓目紫翠间,安眠本非睡。
梦中化为鹤,飞入长松寺。 -
66.《饮中》 宋·戴复古
布衣不换锦宫袍,刺骨清寒气自豪。
腹有别肠能贮酒,天生左手惯持螯。
蝇随骥尾宜千里,鹤在鸡群亦九皋。
贤似屈平因独醒,不禁憔悴赋离骚。 -
67.《宿金山》 宋·秦观
山南山北江水流,半空金碧随云浮。
我来仍值风日好,十月未寒如晚秋。
山僧引客寻苍翠,历尽参差到平地。
万里风来拂骨清,却忆人间如梦寐。 -
68.《赠惟了侍者》 宋·陆游
雪中僵卧不须悲,彻骨清寒始解诗。
一等人间闲草木,月窗君看早梅枝。 -
69.《涟漪亭赏梅》 宋·陆游
判为梅花倒玉卮,故人幽梦忆疏篱。
写真妙绝横窗影,彻骨清寒蘸水枝。
苦节雪中逢汉使,高标泽畔见湘累。
诗成怯为花拈出,万斛尘襟我自知。 -
70.《九月一日未明起坐》 宋·陆游
病骨清羸八十余,空斋凄冷五更初。
忽闻云表新来雁,起读灯前未竟书。
坐久屡传鸡喔喔,梦残犹化蝶蘧蘧。
葨功渐毕身无事,约束家童种晚蔬。 -
71.《梅花二首》 宋·杨万里
东风微破野梅心,著骨清香已不禁。
绿剌一尖双菡子,错书小字带悬针。 -
72.《试蜀中梁杲桐烟墨书玉板纸》 宋·杨万里
木犀煮泉漱寒齿,残滴更将添砚水。
子规乡里桐花烟,浣花溪头琼叶纸。
先生老去怯苦吟,琢无肝肺呕无心。
芙蓉在左木犀右,漫与七言真藉手。
秋光一点入骨清,有笔如椽描不就,先生不瘦教难瘦。 -
73.《未至安乐坊,隔林望见霜铿岭两峰特奇》 宋·杨万里
天知老子厌凡山,别放潜环伏宝看。
一行横林遮岭脚,两峰如笋出云端。
举头瞥见还惊遯,到骨清奇特地寒。
彼此相遭有缘法,悔将嗔喜触漓岏。 -
74.《德远叔坐上赋肴核八首糖霜》 宋·杨万里
亦非崖蜜亦非饧,青女吹霜冻作冰。
透骨清寒轻著齿,嚼成人迹板桥声。 -
75.《梅花十首》 宋·张耒
数点深藏碧玉枝,翠峰十二拥瑶姬。
凭君说与凡桃李,彻骨清寒争解肥。 -
76.《答何君表感古冢》 宋·黄庭坚
墨头万虫地上行,大钧钜冶之化生。
反复生没如车轸,直与岁月为将迎。
至人独解诸物撄,链神含嚼太和精。
不取造化相经营,三天八景遂飞升。 -
77.《红梅 十八》 元·王冕
玉骨清癯怯素妆,春风一醉九霞觞。
绿房午夜娇云暖,不梦梨花梦海棠。 -
78.《送张屯田归洛歌》 宋·欧阳修
昔年洛浦见花落,曾作悲歌歌落花。
愁来欲遣何可柰,时向金河寻杜家。
杜家花虽非绝品,犹可开颜为之饮。
少年意气易成懽,醉不还家伴花寝。 -
79.《芝术歌》 宋·周邦彦
华阳之天诸洞府,阿穴便门迷处所。
三君谒帝不知还,帐冷祠空遗鹤羽。
玉津宝气久成腴,灵术神芝时出土。
日精潜烛山自明,人力穷搜神不与。 -
80.《寻梅·幽香浅浅湿未透》 宋·无名氏
幽香浅浅湿未透。
认雪底、思来始有。
翦裁尚觉琼瑶皱。
苦寒中、越恁骨清肌瘦。
东风气象园林旧。
又去年、而今时候。
急宜小摘当尊酒。
选一枝、且付玉人纤手。