-
81.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
82.《虎丘》 宋·方惟深
晋人事高旷,所得多奇僻。
云岩佛子庐,曾为二王宅。
当时槃乐地,俯仰成今昔。
林泉亦余好,徘徊想遗迹。
那知非昔人,复作登临客。 -
83.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
84.《莱石茶酒器寄邵先生作诗代书》 宋·王益柔
宝刀切石如春泥,雕剜成器青玻璃。
吾尝阅视得而有,惜不自用长提携。
前时过君铜驼陌,门巷深僻无轮蹄。
呼儿烹茶酌白酒,陶器自称藿与藜。 -
85.《木莲树生巴峡山谷间,巴民亦呼为黄心树,大》 未知·未知
仅二十日。
忠州西北十里,有鸣玉溪,生者秾茂尤异。
元和十
四年夏,命道士丘元志写,惜其遐僻,因题三绝句云】 -
86.《赠道者》 唐·刘沧
真趣淡然居物外,忘机多是隐天台。
停灯深夜看仙箓,拂石高秋坐钓台。
卖药故人湘水别,入檐栖鸟旧山来。
无因朝市知名姓,地僻衡门对岳开。 -
87.《诗一首》 宋·孙仅
閒如云鹤散如仙,逸士声名处处传。
诗自会来轻物象,道从高后小林泉。
谋身只置煎茶鼎,积货惟收卖药钱。
见说新居更幽僻,为忧徵诏到门前。 -
88.《登北山》 明·熊石儿
何苦入尘网,山高可啸天。
采芝时一得,弄日莫能先。
径僻无凡客,云深有大仙。
武陵人不远,坐待此峰巅。 -
89.《梅花》 宋·张道洽
孤芳嫌杀浑群芳,雪满山坳月满塘。
韵士不随今世态,仙姝犹作古时妆。
雪羞洁白常回避,春忌清高不主张。
地僻何妨绝供给,饥来只用宴寒香。 -
90.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
91.《游匡庐晓行太阳山白鹤峰道中,次李少荃韵》 清·彭玉麟
月破松梢晓,诗吟马上秋。
凉风侵帽角。
曙色淡鞭头。
树影连村合,泉声咽石流。 -
92.《癸酉夏集万松林,得门字》 近代·熊式辉
了官书半日繁,且随杖履共琴樽。
新诗传读云侵屋,怪石争谈虎守门。
明月高悬酬雅集,清泉流韵涤烦。
漫因地僻疏时事,郊垒犹闻鼓角喧。 -
93.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
94.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
95.《栖禅寺》 宋·崔放之
自从白马驮经始,宝地绀园知有几。
今见逍遥岩洞深,啼猿坞接栖禅寺。
嵯峨楼阁东西桥,掬水闻香景趣饶。
讲经云外天花落,卓锡林边暑气消。 -
96.《运司园亭·茅庵》 宋·杜敏求
深深竹林下,圆庵最幽僻。
高怀本恬旷,野趣助间适。
众人奔名徙,浮世萦物役。
岂知庵中乐,道胜心自逸。 -
97.《集工部句题暖谷》 宋·杜汪
作尉穷谷僻,官高何足论。
温温有风味,忆昔李公存。 -
98.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
99.《洋州》 宋·韩亿
梁州邻左右洋川,气候融融别是天。
地僻过冬稀见雁,箐深初夏已闻蝉。
乡风与蜀微相似,驿路见秦旧接连。
骆谷转山围境内,汉江奔浪绕城边。 -
100.《谨吟七言四韵恶诗一首攀送崇教大师归天台寿》 宋·刘少逸
道高尘俗住应难,携锡东归暑未残。
紫殿已承新雨露,白云终忆旧峰峦。
孤村路僻牵吟远,峭壁泉飞入梦寒。
满箧御时兼御札,到时松院与谁看。