-
61.《龟堂独坐遣闷》 宋·陆游
发已凋疏齿已摇,高谈谁与慰无聊?苦心虽呕何由出,病骨非谗亦自销。
玉雪细尘烹瑞草,烟脂小把斸灵苗。
贺公吴语吾能似,太息遗魂不可招。 -
62.《白月》 宋·张耒
白月照世界,山河受清光。
岂独耳目清,莹洗肝膈凉。
中夜扫宽虚,仰得天一方。
湛碧磨青铜,精金点星茫。
我心方无思,偃息在高堂。
慎勿忧世故,彼昏谓汝狂。 -
63.《观崇德墨竹歌》 宋·黄庭坚
夜来北风元自小,何事吹折青琅玕。
数枝洒落高堂上,败叶萧萧烟景寒。
乃是神工妙手欲自试,袭取天巧不作难。
行看叹息手摩拂,落势夭矫墨未乾。 -
64.《阮亨甫寿乐堂澹庵各一首·澹庵》 宋·洪咨夔
江西老澹庵,高节淇秋水。
君庵亦澹名,闻其风兴起。
一径窈柏竹,八窗秀荃芷。
意行袭幽芳,燕坐鉴碧泚。 -
65.《路中对月》 宋·曾巩
山川困游人,而不断归梦。
其余惟日月,朝夕南北共。
日光驱人身,扰扰逐群动。
乡思须暂忘,世事哪止重。 -
66.《感怀(十四首)》 明·杨基
剑可敌一人,书足记姓名。
学之十二年,书剑两不成。
归来吴楚间,豪杰已起兵。
揽镜照须眉,一二白发生。
老母在高堂,未敢即远行。
太息长在夜,鸡鸣星斗横。
¤ -
67.《鱼侯以上已日宴高阳偶成长句》 宋·吴则礼
罗帏绣箔凌苍穹,扬飞白雪初蒙蒙。
云收海面吐朝日,渐射碧瓦光曈曨。
聊停集旆驻双节,琥珀潋滟黄金钟。
雏莺乳燕弄清昼,幽香薄暮飘残红。 -
68.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
69.《茧庵·落成》 宋·姜特立
茧庵吾自名,所喜以吾息。
一丝出巧心,口眼费经画。
无畏亦无累,丰俭随人力。
时时携妻子,杯酒纵酣适。 -
70.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
断桥梗得泊,高堂拥图书。
中宵风露气,营我方寸躯。
静虑何易感,有衔莫能祛。
今古一瞬息,智愚等丘墟。
战夺日相寻,死生互吞屠。
念此耿无寐,推枕长嗟吁。
天理谅好还,人谋何可疏。 -
71.《松桂堂》 宋·苏泂
伯夷能使鄙夫宽,此老传家不在官。
魂梦犹能教儿息,九原风节更高寒。 -
72.《和南山弟虎图行》 宋·何梦桂
高堂突兀生崇冈,於菟眼电牙磨霜。
古言市虎人不信,谁信挟一来座傍。
众犬僵仆儿辈走,猛士腰弩成蹶张。
老翁卒见亦惊怪,便欲骑取参西皇。 -
73.《酬林志宁》 宋·杨时
君不见昔时卜年公,坼龟食墨瀍涧东。
伊流洛水环紫宫,广轮千里天地中。
真人一往不复见,鼎湖弓剑空遗踪。
阴阳所交风雨会,和气自古生英雄。 -
74.《高宗祀明堂前朝享太庙二十一首》 宋·真宗
疏幂三举,诚意一纯。
孰陪予祀,公族振振。
明灵来娭,乐舞具陈。
奉神所佑,昭孝息民。 -
75.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
76.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
77.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
78.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
79.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
80.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。