-
121.《赠李十五丈别(李秘书文嶷)》 唐·杜甫
峡人鸟兽居,其室附层颠。
下临不测江,中有万里船。
多病纷倚薄,少留改岁年。
绝域谁慰怀,开颜喜名贤。 -
122.《奉和严中丞西城晚眺十韵》 唐·杜甫
汲黯匡君切,廉颇出将频。
直词才不世,雄略动如神。
政简移风速,诗清立意新。
层城临暇景,绝域望馀春。 -
123.《暮秋将归秦,留别湖南幕府亲友》 唐·杜甫
水阔苍梧野,天高白帝秋。
途穷那免哭,身老不禁愁。
大府才能会,诸公德业优。
北归冲雨雪,谁悯敝貂裘。 -
124.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
125.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
126.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
127.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
128.《寄许融(一题作与于韫玉话别)》 唐·罗隐
多病仍疏拙,唯君与我同。
帝乡年共老,江徼业俱空。
燕冷辞华屋,蛩凉恨晓丛。
白云高几许,全属采芝翁。 -
129.《依御史温飞卿华清宫二十二韵》 唐·徐夤
地灵蒸水暖,天气待宸游。
岳拱莲花秀,峰高玉蕊秋。
朝元雕翠阁,乞巧绣琼楼。
碧海供骊岭,黄金络马头。 -
130.《文献太子挽歌词五首》 唐·徐铉
国有承祧重,人知秉哲尊。
清风来望苑,遗烈在东藩。
此日升缑岭,何因到寝门。
天高不可问,烟霭共昏昏。 -
131.《念奴娇(送李士举)》 宋·曹勋
公家世德,建凌烟勋业,中兴长策。
三十年来,皆帝扆殊选,金瓯名迹。
眷倚江南,澄清一道,遴柬惟公得。
西清严秘,龙光高动奎壁。 -
132.《麻姑山七古寿主簿母》 宋·卓田
麻姑之山高接天,世言中有麻姑仙。
朱颜玉扑镇长在,不知阅世经几年。
问此仙今在何许,当初果是谁家女。
似因一念天人寰,已作人间夫妇缘。 -
133.《赐丁谓》 宋·宋真宗
践历功皆著,谘询务必成。
懿才符曩彦,佳器贯时英。
俾展经纶业,旋陞辅弼荣。
嘉亨忻盛遇,尽瘁罄纯诚。 -
134.《西京篇》 明·王廷相
秋风泼泼咸阳道,渭浦千霜白秋草。
秋草秋风暗古城,行人犹说西京好。
西京宫阙郁崔嵬,紫阁终南相向开。
建章长信飞尘杳,千门万户华阳回。 -
135.《清明与孙都督伯泉出郊游迎恩隆禧二寺观郑尚》 明·吴子孝
将军宿卫未央下,岁改不知春草长。
连郭天气好,细雨浮云含日光。
清明花柳粲婀娜,士女分明草间坐。
陌暖游人行不息,烟深好鸟啼相和。 -
136.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
清晨理舟楫,白门溯浩浣。
人涉邛独不,为复需吾伴。
廿年困驱驰,此日路初换。
事习巧慧多,老近节缩贯。 -
137.《祖德诗九章》 明·朱瞻基
上天信崇高,临下明以赫。
元季政昏乱,帝用厌夷狄。
眷求令德宗,视乃善庆积。
沛然启其祥,疆宇俾开辟。 -
138.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
139.《病中作》 宋·陆游
牧羊知治民,解牛得养生,一理傥造微,何事不可明。
我老抱病久,颇窥古人情。
唐尧授四时,帝道所以成。
周家七百年,王业本农耕,造端无甚奇,至今称太平。
人生正如此,默默要无营;心君但高拱,万物安能撄! -
140.《送李端明知河中府》 宋·梅尧臣
才业人终服,聪明帝所闻。
来希段干木,去识大冯君。
金络鸣津口,朱旗颭雁群。
山河虞旧国,箫鼓汉横汾。
古堞临秋月,高楼等白云。
应同羊叔子,缓带隔嚣氛。