-
141.《鲜于子骏使君生日》 宋·秦观
惟昔高堂梦,熊罴兆吉占。
气锺西蜀秀,时应仲秋严。
江汉挥犀尾,风云下笔尖。
微辞追屈宋,精义到黄炎。 -
142.《谒汉昭烈惠陵及诸葛公祠宇》 宋·陆游
雨止风益豪,雪作云不动。
凄凉汉陵庙,衰草卧翁仲。
画妓空笙竽,土马阙羁鞚。
壤沃黄犊耕,柏密幽鸟哢。 -
143.《陵霄花》 宋·陆游
庭中青松四无邻,陵霄百尺依松身,高花风堕赤玉盏,老蔓烟湿苍龙鳞。
古来豪杰人少知,昂霄耸壑宁自期?抱才委地固多矣,今我抚事心伤悲! -
144.《韩献肃公挽词三首》 宋·黄庭坚
郁郁高阳里,生才世不孤。
八龙归月旦,三凤继天衢。
梁坏吾安仰,人亡道固癯。
空令湖海士,愁绝奠生刍。 -
145.《和之美二贫诗》 宋·司马光
君子尚仁义,宝用为身资。
其人苟不贤,富饶亦胡为。
所以回宪徒,不厌糠与藜。
当时万金产,令名传有谁。 -
146.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
147.《送李主簿夷行之官河阴四首》 宋·贺铸
君才本高绝,流俗固难谐。
桂生樗栎林,宁免相突排。
勾稽谅多暇,帘箔蔽公斋。
圣贤在黄卷,差可遣人怀。 -
148.《次韵和长文紫微春雨二首》 宋·梅尧臣
春雨固多喜,虽多安得愁。
既能勒花苞,又解滋耕畴。
池添痕痕涨,渠有细细流。
不同离妇怨,一落不可收。 -
149.《依韵和永叔澄心堂纸答刘原甫》 宋·梅尧臣
退之昔负天下才,扫掩众说犹除埃。
张籍卢仝斗新怪,最称东野为奇瑰。
当时辞人固不少,漫费纸札磨松煤。
欧阳今与韩相似,海水浩浩山嵬嵬。 -
150.《送蔓曼卿锁厅赴举》 宋·梅尧臣
旧果岂非好,截树接新枝。
欲变明年花,曾不根本移。
屈彼自然性,曰兹山木卑。
子才实艳富,久为人所推。
固当升高科,我送作此诗。 -
151.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
152.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
153.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
154.《叙伦五言二十首》 宋·刘克庄
为固续汉史,嗔原作楚骚。
伟哉二女子,才学识俱高。 -
155.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
156.《送兴元聂帅》 宋·洪咨夔
泛观天地间,一气如爨鼎。
半鼎沸正急,半岂独尔静。
从旁更益薪,既往漫不省。
畴当起沃之,辘轳转修绠。 -
157.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫可叹时。
固有命焉刚不信,是无天也果能欺。
才高正被聪明使,身贵方为利害移。
无计奈何春又老,尧夫非是爱吟诗。 -
158.《偶书》 宋·邵雍
才高命寡,耻居人下。
若不固穷,非知道者。 -
159.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
160.《七夕与孟婿约汤朝美率徐行中游鹤山》 宋·韩元吉
城市竞时节,幽寻固难同。
旧闻鹤山奇,欲往岁屡穷。
兹辰尚残暑,夙驾乘西风。
楚俗候飞鹊,阶庭闹儿兰。