-
1.《秋桂》 宋·史弥忠
庭前高挺碧玉树,秋日奈兹风露何。
两度开花君莫问,为渠天近得香多。 -
2.《登梅冈望金陵赠族侄高座寺僧中孚》 唐·李白
钟山抱金陵,霸气昔腾发。
天开帝王居,海色照宫阙。
群峰如逐鹿,奔走相驰突。
江水九道来,云端遥明没。 -
3.《奉和窦使君同恭法师咏高僧二首·释僧肇》 唐·慧宣
般若唯绝凿,涅槃固无名。
先贤未始觉,之子唱希声。
秦王嗟理诣,童寿揖词清。
徽音闻庐岳,精难动中京。
适验方袍里,奇才复挺生。 -
4.《依韵和邵不疑寄杜挺之以病雨止冷淘会》 宋·梅尧臣
邵杜二良守,相逢欲沾醉。
促膝一开颜。
衮衮言有味。
或叹季路宜,或语伯夷是。 -
5.《至灵壁镇於许供奉处得杜挺之书及诗》 宋·梅尧臣
去冬过寻历阳守,江沙半遮当利口。
口头沙蹙浪如山,浦漵排舟鱼贯柳。
却畏浪高难苦留,闻解符来时不久。
平时挂席入杨州,主人酿成百斛酒。 -
6.《寄题高仲一殿撰识山堂长韵》 宋·周必大
买山老山间,乃识山之容。
爱山无古今,此论谁非同。
仇仙来匡庐,一转语独工。
不识山面目,只缘在山中。 -
7.《高竹八首》 宋·邵雍
高竹百馀挺,固知为予生。
忽忽有所得,时时闲绕行。
自信或未至,自知或未明。
窃比于古人,不能无愧情。 -
8.《同曼叔游高阳山》 宋·韩维
久闻高阳胜,近在汝州侧。
跂予三年望,我愿今卒获。
烟云函两山,台殿开半壁。
解鞍高林下,仰视怯登陟。 -
9.《再次韵答程帅高机宜四首》 宋·陈造
名德谁今挺古风,人嗟汲直合居中。
挥毫有物鬼落胆,与世无心云度空。
倚听金銮拜新渥,又烦竹马走群童。
贝宫风露鳌峰月,行矣辉华映两瞳。 -
10.《秋池晓步败荷万柄一花挺然可爱伯益赋诗和韵》 宋·刘学箕
萧瑟秋池撼晓风,江妃旋旆水云空。
未教零落千擎雨,尚借柔酣一点红。
弊盖高低骚客赋,寒衣裁制楚人工。
谁怜夜枕惊残梦,恨在毓声点滴中。 -
11.《甲申过北山高祖大夫坟庵见盆芝》 宋·卫宗武
我祖藏北山,昔尝产紫芝。
庵以此得名,且将二百期。
耳闻非目接,至老心犹疑。
一朝地阐灵,枯槁生神奇。 -
12.《题赵叔雍高梧轩图》 近代·陈三立
誓卜幽居傍湖曲,画手设施无不足。
挺立长梧凉压屋,旁罗矮细千竿竹。
层层都活石气中,夜卷秋声入吟腹。
楼台窈窕出晴雨,山水氤氲界边幅。 -
13.《入殿左僧舍下遵曲径仰见崖端高轩绝可舒瞩》 明·程嘉燧
僧房高下居,闭门秋色闲。
阳树挺幽径,阴崖仰层关。
周垣若涧底,疏翠当窗间。
窗中如有人,闻声杳难攀。
遥知纵目处,树杪见前湾。
白日山后没,好月湖中还。
念此来何时,使我舒心颜。 -
14.《赞德上越国公杨素》 唐·陈子良
君侯称上宰,命世挺才英。
本超骐骥足,复蕴风云情。
摅藻掞锦绮,育德润瑶琼。
已踵四知举,非无三杰名。 -
15.《弩》 唐·李峤
挺质本轩皇,申威振远方。
机张惊雉雊,玉彩耀星芒。
高鸟行应尽,清猿坐见伤。
苏秦六百步,持此说韩王。 -
16.《送祁乐归河东》 唐·岑参
祁乐后来秀,挺身出河东。
往年诣骊山,献赋温泉宫。
天子不召见,挥鞭遂从戎。
前月还长安,囊中金已空。 -
17.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
18.《弘农公以硕德伟材屈于诬枉左官…谨献诗五十韵以毕微志》 唐·柳宗元
知命儒为贵,时中圣所臧。
处心齐宠辱,遇物任行藏。
关识新安地,封传临晋乡。
挺生推豹蔚,遐步仰龙骧。 -
19.《说剑》 唐·元稹
吾友有宝剑,密之如密友。
我实胶漆交,中堂共杯酒。
酒酣肝胆露,恨不眼前剖。
高唱荆卿歌,乱击相如缶。 -
20.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。