-
1.《菩萨蛮(回文)》 宋·曹勋
等闲将度三春景。
景春三度将闲等。
愁怕更高楼。
楼高更怕愁。
弄花梅已动。
动已梅花弄。
梅看几年催。
催年几看梅。 -
2.《鲜于少府宅看花》 唐·李端
谢家能植药,万簇相萦倚。
烂熳绿苔前,婵娟青草里。
垂栏复照户,映竹仍临水。
骤雨发芳香,回风舒锦绮。 -
3.《送厉图南下第归澧州》 唐·曹邺
当春人尽归,我独无归计。
送君自多感,不是缘下第。
君看山上草,尽有干云势。
结根既不然,何必更掩袂。 -
4.《暑雨初霁》 宋·宋庠
日转西轩小雾开,羲皇高兴伴风来。
层云气润犹蒸礎,残电光微不应雷。
曲沼清浑鱼对躍,暮簾明灭燕双回,凭高更结京华恨,魂绕梁园旧吹台。 -
5.《上白帝城(公孙述僭位于此,自称白帝)》 唐·杜甫
城峻随天壁,楼高更女墙。
江流思夏后,风至忆襄王。
老去闻悲角,人扶报夕阳。
公孙初恃险,跃马意何长。 -
6.《投张太祝》 唐·贾岛
风骨高更老,向春初阳葩。
泠泠月下韵,一一落海涯。
有子不敢和,一听千叹嗟。
身卧东北泥,魂挂西南霞。 -
7.《月》 唐·方干
桂轮秋半出东方,巢鹊惊飞夜未央。
海上风云摇皓影,空中露气湿流光。
斜临户牖通宵烛,回照阶墀到晓霜。
庾亮恃才高更逸,方闻墨翰已成章。 -
8.《登云梯》 唐·殷琮
碧落远澄澄,青山路可升。
身轻疑易蹋,步独觉难凭。
逦迤排将近,回翔势渐登。
上宁愁屈曲,高更喜超腾。
江树遥分蔼,山岚宛若凝。
赤城容许到,敢惮百千层。 -
9.《君山》 宋·孙应威
君山盘结青云梯,堂高更觉天象低。
横江万顷莹玻璃,蓬瀛胜概从端倪。
几欲收拾归品题,分甘独令倦攀跻。
使君领客伫沙堤,指点淮浙分东西。 -
10.《还自庐州呈孟祥用卿三首》 明·娄坚
湖水缩犹悍,江势高更危。
舟师晨济江,蹴浪殊险巇。
如溯八节滩,咫尺不得离。
日出杳霭中,风定乃少夷。 -
11.《同应之登大宋陂》 宋·王安石
望阔真多思,凭高更损神。
山川散白日,草木共青春。
寂寂兴亡事,悠悠来往人。
素衣吴白紵,尽化洛阳尘。 -
12.《曾原伯屡劝居城中而仆方欲自梅山入云门今日》 宋·陆游
借得僧房似钓船,兼旬散发醉江天。
酒能作病真如此,穷乃工诗却未然。
闲似白鸥虽自许,健如黄犊已无缘。
秋高更欲移家去,先葺云门屋数椽。 -
13.《过苏岩》 宋·杨万里
仰望苍岩高更深,岩中佳处著禅林。
琼泉万仞峰头落,一滴泉声一醒心。 -
14.《题张以道上舍寒绿轩》 宋·杨万里
菊芽伏士糁青粟,杞笋傍根埋紫玉。
雷声一夜雨一朝,森然迸出如蕨苗。
先生饥肠诗作梗,小摘珍芳汲冰井。
风炉蟹眼候松声,罛篱亲捞微带生。 -
15.《仲良见和再和谢焉四首》 宋·杨万里
健论开仍阖,清规高更寒。
抗章胡未报,忧世可能宽。
收用今宁晚,飞骞尚会看。
自怜千虑短,所愿一枝安。 -
16.《冬日城楼驻望》 宋·宋祁
城上危栏徙倚频,由来荆楚岁时新。
寒塘酒帜能留客,晴坞梅花解笑人。
客雁参差仍向渚,贪鱼拨剌不容缗。
凭高更尽三吹角,坐见霞霏仄半轮。 -
17.《同应之登大宋陂》 宋·张耒
望阔真多思,凭高更损神。
山川散白日,草木共青春。
寂寂兴亡事,悠悠来往人。
素衣吴白纻,尽化洛阳尘。 -
18.《清洛》 宋·张耒
清洛西风急,遥知故国秋。
羇游成岁月,疏放合淹留。
地迥惊身老,山高更旅愁。
登临有词赋,不减在荆州。 -
19.《黄牛峡祠》 宋·欧阳修
大川虽有神,淫祀亦其俗。
石马系祠门,山鸦噪丛木。
潭潭村鼓隔溪闻,楚巫歌舞送迎神。
画船百丈山前路,上滩下峡长来去。 -
20.《瀑布》 宋·范仲淹
迥与众流异,发源高更孤。
下山犹直在,到海得清无。
势斗蛟龙恶,声吹雨雹粗。
晚来云一色,诗句自成图。