-
161.《书怀寄黄任道满子权》 宋·王令
西风吹云空,晴日露高晒。
驽马无速骋,归客思远届。
长林剥霜红,远水漾寒派。
露虫悲自咽,风菊老犹介。 -
162.《送兴元聂帅》 宋·洪咨夔
泛观天地间,一气如爨鼎。
半鼎沸正急,半岂独尔静。
从旁更益薪,既往漫不省。
畴当起沃之,辘轳转修绠。 -
163.《四贤一不肖诗·右余安道》 宋·蔡襄
南方之强君子居,卓然安首襟韵孤。
词科判等屡得隽,呀然鼓焰天地罏。
三年待诏处京邑,斗粟不足荣妻孥。
耳闻心虑朝家事,螭头比奏帝曰都。 -
164.《侍从徐国公殿下军行诗》 南北朝·庾信
八风占阵气。
六甲候兵韬。
置府仍张幕。
麾军即秉旄。 -
165.《和御制降圣节内中道场睹瑞鹤神雀歌》 宋·寇准
秋殿霜凝当永夕,灵场斋洁方无斁。
高真谆诲昔亲闻,上帝休祯今再觌。
郁葱兮卿云,仙鹤兮不群。
肃清兮采席,神雀兮振翼。
香飘华烛焰亭亭,风度翠帘声历历。
嘉应纷纶宝运昌,圣人功与天无极。 -
166.《僧惠澄从余学诗》 宋·毛滂
花开花落古东溪,賸馥残膏今在谁。
后世那能接光焰,上人聊复问藩篱。
散花高座真无事,乞食空肠仅不饥。
急唤清风下佳树,尽吹尘土出诗脾。 -
167.《次方咨谋韵贺郑宋英弄璋》 宋·黄公度
渥洼产龙种,筦簟兆熊禧。
木星光芒舒紫焰,玉出昆山珠出隋。
徐卿忧何有,于门高可期。
啼声已识是英物,成立行看少壮时。 -
168.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
169.《登升元阁故基》 宋·刘过
脚力倦矣曷少休,侵晨更作升元游。
眼中已不见二百四十尺兀之高楼,但见炊烟万灶宿貔貅。
上有啼雅噪鹊如泣诉,下有藤蔓老树根据枝相虬。
想其结缔初,匠石巧与造物侔。 -
170.《有荐胡仁叔历阳令者仁叔以诗送知已暇日杨德》 宋·王之道
四海皆兄弟,三界是道场。
果且无彼我,安用分封疆。
胡公历阳来,气焰何可当。
威严走邸吏,不露太守章。 -
171.《竞渡示周宰》 宋·朱翌
英英屈大夫,遗骨沦湘湄。
楚人念何深,叫空冤水妃。
虽无些词招,雇有饶鼓悲。
忆昨上已日,纵观金明池。 -
172.《送山芥与徐稚山》 宋·朱翌
北风撼坤轴,飞雪封高崖。
万草坐冻死,不复存根荄。
蔚然苍山底,有此紫玉钗。
本无尘土侵,宁畏霜霰埋。 -
173.《题子昂五花马图》 元·杨维桢
赵公马癖如邓公,曾骑赐马真龙骢。
沤波亭上风日静,想像天厩图真龙。
乌云满身云满足,紫焰珠光夺双目。
九花风细虬欲飞,五色波清锦初浴。 -
174.《刘节妇》 元·杨维桢
大江东流接混茫,金山焦山郁相望。
铁瓮长城北枕江,中有三槐节妇堂,壁立万仞之高冈。
自别母氏归刘郎,中朝琼树摧秋霜。
玉琴不奏双鸳鸯,玉笙不吹双凤凰。 -
175.《雨中杂诗(四首)》 明·刘基
久晴思得雨,既雨久复厌。
广庭屯阴气,平陆就昏垫。
凄风吹人寒,朱火黯无焰。
水衣上高墉,泉溜发枯堑。
青泥没逵道,寸步不可觇。
慷慨成感伤,缠绵积忧念。
¤ -
176.《包与直题太乙真人图》 明·刘基
太乙真人庞眉须,不知所持何代书。
既不学昴星,降精下辅隆准公。
又不学傅说,请帝通梦寐左右。
商王陈范谟,眇然一叶莲花荂。 -
177.《秋怀(五首)》 明·刘基
薄云散高风,天色青如染。
盈庭露辉辉,当窗星焰焰。
寒来爱兰狖,暑往却筠簦忧思浩无际,起坐数更点。
晦明相代谢,避盈乃无歉。 -
178.《久旱喜雨》 宋·韩维
炎风驾京尘,久旱氛祲恶。
义和鞭日车,光焰赫飞跃。
群生困熬暴,嘉俗坐焦灼。
高堂袒褐卧,汗下如鞭索。 -
179.《次韵解禹玉》 宋·陈造
夫君官职虽西班,夫君不独师孔颜。
画手人言逼曹{羁去马换月},诗力自诡追子山。
对客每游庖丁刃,得兴笑解齐女环。
般礴臝前笔未落,竞病韵险思不悭。 -
180.《对春二首》 宋·李廌
一点两点催花雨,章台走马无尘土。
少年去老能几时,买笑金钱不须数。
高阳酒徒多白发,长安佳妓今老妪。
共君把酒莫厌多,作意强作青春主。
文章放行多气焰,笔画把捉无精神。
愿得神王如六通,日写万卷酬青春。