-
241.《重联句一首》 唐·皎然
清高素非宦侣,疏散从来道流。
——皎然
今日还轻墨绶,知君意在沧洲。
——皎然
浮云任从飘荡,寄隐也信沈浮。
——崔逵
不似漳南地僻,道安为我淹留。
——崔逵 -
242.《秋日潘述自长城至霅上与昼公、汤评事游集累日…以寄之》 唐·皎然
离念非前期,秋风忽已至。
——潘述
芸黄众芳晚,摇荡居人思。
——皎然 -
243.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
244.《春词二首》 唐·张琰
垂柳鸣黄鹂,关关若求友。
春情不可耐,愁杀闺中妇。
日暮登高楼,谁怜小垂手。
昨日桃花飞,今朝梨花吐。
春色能几时,那堪此愁绪。
荡子游不归,春来泪如雨。 -
245.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
246.《江行寄张舍人》 唐·灵一
客程终日风尘苦,蓬转还家未有期。
林色晓分残雪后,角声寒奏落帆时。
月高星使东看远,云破霜鸿北度迟。
流荡此心难共说,千峰澄霁隔琼枝。 -
247.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
248.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
249.《奉和陆使君长源水堂纳凉效曹刘体》 唐·皎然
柳家陶暑亭,意远不可齐。
烦襟荡朱弦,高步援绿荑。
爱公满亭客,来是清风携。
滢渟前溪上,旷望古郡西。 -
250.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
251.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
252.《饮茶歌送郑容》 唐·皎然
丹丘羽人轻玉食,采茶饮之生羽翼。
名藏仙府世空知,骨化云宫人不识。
云山童子调金铛,楚人茶经虚得名。 -
253.《寄栖白大师二首》 唐·贯休
流浪江湖久,攀缘岁月阑。
高名当世重,好句逼人寒。
月苦蝉声嗄,钟清柿叶干。
龙钟千万里,拟欲访师难。 -
254.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
255.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
256.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。 -
257.《女冠子》 唐·牛峤
绿云高髻,点翠匀红时世。
月如眉,浅笑含双靥,低声唱小词¤
眼看惟恐化,魂荡欲相随。 -
258.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
259.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
260.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。