-
61.《栖霞高士以诗鸣於时方幸缔交而赴玉隆之请鹤》 宋·杨冠卿
蛟窟荡君妖,霞帷快飞举。
横江余铁锁,中流屹砥柱。
主人谪仙人,道学侔千古。
紫皇香案前,掉头不肯住。
亭悬孺子榻,帘捲西山雨。
鸡犬许同升,我欲骑鲸去。 -
62.《西北有高楼》 宋·杨冠卿
西北有高楼,氤氲临大路。
飞檐转春风,绮窗鏁云雾。
姣服者谁子,倾城此容与。
娟娟长眉青,不受脂泽汙。
娉婷惜不嫁,恐为荡子悮。
写心汎清瑟,独不怨迟暮。 -
63.《游雁荡山八首·能仁寺》 宋·徐照
寺置有碑传,观音岩石前。
殿高灯焰短,山合磬声圆。
窗静吹寒雪,舂鸣落夜泉。
清游人岂识,谓不似秋天。 -
64.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
65.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
66.《饯紫微高侍郎朝天》 宋·岳珂
紫微星郎天上客,身是南宫小宗伯。
斗杓夜转天门开,平地一声惊霹雳。
已将椽笔提斯文,更决河汉排风云。
银潢直下洗戈甲,坐看九陌狂流奔。 -
67.《灵济庵会高丽僧全息庵八句遗之》 宋·陈著
生其箕子国,来拜观音山。
迢迢万里外,了了一见閒。
风波任浩荡,云月自往还。
莫怪图三笑,我非元亮班。 -
68.《魏倅同杜仲高游黄龙洞次韵》 宋·王炎
风流别驾临苕溪,行厨携客寻幽奇。
五湖浩荡三江永,绿净不知凡几顷。
凭高纵望心目开,便可一倾三百杯。
疑与尘寰不同宇,弹压风光须妙语。
只恐挥毫惊蛰龙,金相玉质音玲珑。 -
69.《水调歌头 即席赠河南廉使高辛甫》 元·许有壬
徒阳记同署,三十四年过。
朝台暮省踪迹,赢得鬓双皤。
相别又逾一纪,百岁都能几见,尘事日蹉跎。
今夕复何夕,旌节照山阿。 -
70.《巫山高》 宋·王铚
十二危峰隐寒雾,旁连三巴下三楚。
断崖青黄耸天壁,秀色暮茫接天路。
鼓瑟玉京嬉帝傍,下镇九渊称帝女。
冥心可见类相求,梦裹襄王契神遇。 -
71.《梦使高丽到东海口占》 宋·刘宰
梦魂飞到碧霄东,日出扶桑万丈红。
窗户曈曚开晓色,园林淡荡已春风。
时平正使车书混,天远那能玉帛通。
万事悠悠均梦尔,一樽聊与故人同。 -
72.《过北雁荡山下》 宋·林景熙
驿路入芙蓉,秋高见早鸿。
荡云飞作雨,海日射成虹。
一水通龙穴,诸峰尽佛宫。
如何灵运屐,不到此山中。 -
73.《闲坐有感偶成古风简刘会之高吉父康司理》 宋·杜范
虞夏几百载,继以周礼乐。
洋洋雅颂音,后亡前亦作。
井疆贫富均,薄海咏康乐。
姬公同圣贤,积累亦不薄。 -
74.《过高平县》 宋·李复
蚩尤食昴乘鬼车,韩国为窟秦为蛇。
韩人畏蛇渡河走,杀气吹断邯山斜。
秦鼓一击赵括死,四十万人坑黄沙。
白日忽落天地黑,鸮衔碧火来人家。 -
75.《沔禅人之雁荡》 宋·释智愚
风高木落雁山秋,鞭起无依穴鼻牛。
村草步头挂不住,大方随处有良畴。 -
76.《重游雁山分得六题·荡顶》 宋·薛嵎
高平余十里,湖湗落中间。
此地可耕凿,长年迷草菅。
一庵犹有路,四望忽无山。
道者了经课,慰余灯陟艰。 -
77.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
78.《送邓王二十弟从益牧宣城》 唐·李煜
且维轻舸更迟迟,别酒重倾惜解携。
浩浪侵愁光荡漾,乱山凝恨色高低。
君驰桧楫情何极,我凭阑干日向西。
咫尺烟江几多地,不须怀抱重凄凄。 -
79.《相和歌辞·短歌行》 唐·张籍
青天荡荡高且虚,上有白日无根株。
流光暂出还入地,催我少年不须臾。
与君相逢不寂寞,衰老不复如今乐。
玉卮盛酒置君前,再拜愿君千万年。 -
80.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒,